بررسی مولکولی ژن کواگولاز در سویه های استافیلوکوکوس آرئوس انتروتوکسیژن

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MILIT-21-1_007

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: آنزیم کواگولاز یکی از مهمترین فاکتورهای ویرولانس استافیلوکوکوس آرئوس می باشد که برای افتراق این باکتری از سایر سویه های استافیلوکوکوس استفاده شده است. اما رابطه تیپ کواگولازی و سویه انتروتوکسیژنیک در استافیلوکوکوس آرئوس ناشناخته است. هدف از این مطالعه، تعیین تیپ ژن کواگولاز  (coa gene)در سویه های انتروتوکسیژنیک استافیلوکوکوس آرئوس بوده است. روش ها: در مجموع ۲۱ سویه انتروتوکسیژنیک استافیلوکوکوس آرئوس مورد بررسی قرار گرفتند. جفت پرایمر اختصاصی برای تقویت ژن coa انتخاب شد. استخراج ژنوم از باکتری ها به صورت جداگانه انجام شد. سپس، تکثیر ژن coa توسط PCR انجام گردید. با استفاده از روش های بیوانفورماتیک in Silico و مقایسه محصولات PCR با نمونه های رفرانس موجود در in silico جستجوی سایت های برش آنزیم محدودالاثرAluI  تعیین شد. یافته ها: نتایج تکثیر ژن coa نشان داد که تنها ۲۰ سویه استافیلوکوکوس آرئوس دارای این عنصر ژنتیکی هستند که شامل ۸ گروه کواگولازی بودند. اندازه باند تکثیر شده ژن کواگولاز در سویه های مختلف قطعاتی از ۳۵۲ تا ۱۲۰۰ جفت باز را شامل گردید. همه قطعات تکثیر شده به جزء قطعه ۳۵۲ جفت بازی دارای سایت برش آنزیم AluI بودند. فراوانی ژنوتیپ غالب کواگولازی حاصل از این تحقیق عبارت بودند از: به ترتیب، تیپ I (۸۵/۴۲ درصد)، تیپ IV (۱۹ درصد)، تیپ II (۵/۹ درصد) و سایر تیپ ها هر یک (۷۶/۴ درصد). نتیجه همسان سازی ژنوتیپ کواگولازی با توکسین زایی سویه ها حاکی از آن بود که تیپ های II و VI کواگولازی قوی ترین تولید کننده های انتروتوکسین هستند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، تکثیر ژن کواگولاز با یک جفت پرایمر قادر به تکثیر تیپ های مختلف این ژن با اوزان مولکولی متفاوت می باشد. مقایسه آنها با رفرانس های موجود، روشی ساده و دقیق برای تیپ بندی انتروتوکسیژنیسیتی سویه های استافیلوکوکوس آرئوس بر اساس ژنوتیپ کواگولاز می باشد.

نویسندگان

رمضانعلی عطایی

استاد میکروب شناسی، دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات میکروبشناسی کاربردی و کمیته توسعه تحقیقات بیمارستان بقیه الله الاعظم، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج)، تهران، ایران.