بررسی رابطه فرسودگی، رضایت شغلی و عوامل دموگرافیک با میزان فرهنگ ایمنی بیمار در کارکنان خدمات درمانی نظامی

زمینه و هدف: ایمنی بیمار به عنوان یکی از مولفه های اصلی کیفیت خدمات سلامت بوده و فرهنگ ایمنی بیمار از جمله عواملی است که کمک می کند تا از جنبه های مختلف ایمنی بیمار و عوامل موثر بر آن آگاهی یافت. از جمله این عوامل می توان به فرسودگی و رضایت شغلی کارکنان خدمات درمانی بیمارستان ها اشاره نمود. از این رو این مطالعه با هدف بررسی رابطه فرسودگی شغلی، رضایت شغلی و عوامل دموگرافیک با فرهنگ ایمنی بیمار در کارکنان خدمات درمانی نظامی شهر تهران انجام پذیرفته است. روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۱۳۶ نفر از کارکنان خدمات درمانی شاغل در یک بیمارستان نظامی در شهر تهران در سال ۱۳۹۵ با روش نمونه گیری طبقه ای انجام گردید. ابزار استفاده شده در این مطالعه شامل پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش، رضایت شغلی JSS و پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار و فرم اطلاعات دموگرافیک بود. در این مطالعه رابطه بین متغیرهای جنسیت، تاهل، نوع عضویت، سمت، نوبت کاری، سن، سابقه کاری، تحصیلات، رضایت شغلی و فرسودگی شغلی با فرهنگ ایمنی بیمار مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: این مطالعه شامل ۲۰ نفر (۱۵%) مرد و ۱۱۶ نفر (۸۵%) زن با متوسط سنی ۹۹/۳۶ با انحراف معیار ۶۳/۸ بود. در این مطالعه فرسودگی شغلی (۵۱/۰-=r ، ۰۰۱/۰>P) با فرهنگ ایمنی بیمار رابطه معکوس و رضایت شغلی (۴۵/۰=r ، ۰۰۱/۰>P) با فرهنگ ایمنی بیمار رابطه مستقیم معنی دار آماری نشان دادند. نتایج آزمون رگرسیون پسرو  نیز حاکی از معنی داری فرسودگی شغلی (۰۰۵/۰P=) و رضایت شغلی (۰۴/۰P=) با فرهنگ ایمنی بیمار بود. نتیجه گیری: با توجه به نقش موثر دو عامل رضایت و فرسودگی شغلی بر فرهنگ ایمنی بیمار می توان با مدیریت نمودن این دو متغیر در محیط کار بر بهبود فرهنگ ایمنی بیمار کمک نمود.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، رضایت شغلی ، فرهنگ ایمنی بیمار ، نظامی