اثربخشی آموزش سبک های ارتباطی به والدین بر کودکان دارای اختلال ADHD دوره ابتدایی شهرستان اردل

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش سبک های ارتباطی به والدین بر کودکان دارای اختلال ADHD دوره ابتدایی شهرستان اردل پرداخته است. روش تحقیق آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس از آزمون با گروه کنترل می باشد و جامعه آماری شامل مادران دارای کودکان بیش فعال دوره ابتدایی شهرستان اردل مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان اردل می باشد که از بین آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش به صورت تصادفی قرار گرفتند و برای گروه آزمایش ۸ جلسه مداخله ای (آموزش سبک های مدیریتی ارتباط) برگزار شد. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه کارنرز به صورت پیش آزمون و پس آزمون موردسنجش قرار گرفتند و در ادامه داده ها با توجه به فرضیه پژوهش با آزمون کوواریانس تحلیل گردید.یافته ها نشان داد بین متغیر پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش (کوواریانس) و متغیر مستقل، با توجه به (۹۶/۵ = F و ۰۰۲/۰ = p) اثر متغیر همراه معنی دار است؛ یعنی تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون معنی دار است. همچنین اثر گروه نیز با توجه به (۰۴/۷= F و ۰۲۲/۰ = p) معنی دار است یعنی تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل از نظر کاهش بیش فعالی معنی دار است لذا فرض خلاف تایید، که می توان نتیجه گرفت آموزش سبک های مدیریتی ارتباط به والدین منجر به کاهش نشانگان بیش فعالی کودکان دوره ابتدایی شده است.با توجه به نتایج به دست آمده آموزش سبک های مدیریتی ارتباط به مادران می تواند به عنوان راهبردی درمانی در کاهش نشانگان بیش فعالی کودکان دوره ابتدایی مطرح گردد.

کلیدواژه ها:

سبک ، مدیریتی ، ارتباط ، اختلال ، والدین ، ابتدایی