اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر سلامت روانی و نشخوارفکری مادران کودکان با فرزندان دارای اختلالات عصبی رشدی

مقدمه: درمان پذیرش و تعهد، یکی از درمانهای رفتاری نسل سوم در زمینه سلامت روانی است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر سلامت روانی و نشخوار فکری مادران کودکان با فرزندان دارای اختلالات عصبی رشدی بود.روش پژوهش: جامعه آماری شامل همه مادران با فرزندان دارای نیازهای خاص در شهر همدان بود. در یک طرح نیمه آزمایشی، ۱۴ شرکت کننده بصورت تصادفی از بیماران انتخاب شدند و به طور تصادفی به ۲ گروه مداخله و گواه تقسیم شدند. ارزیابی روانی شامل مصاحبه با روانشناس بالینی و تکمیل پرسشنامه های اضطراب و افسردگی بک و مقیاس پاسخ نشخوارگونه بود. شاخص های سلامت روانی و نشخوار فکری در سه مقطع قبل از جلسات مداخله، بعد از مداخله و ۳ هفته به از پایان جلسات گرداوری شدند. داده ها به کمک آماره های توصیفی و آزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان دادند که شاخص های سلامت روانی (اضطراب، افسردگی) و نشخوار فکری پس از مداخله به شیوه ی پذیرش و تعهد و در دوره پیگیری به طور معناداری کاهش یافتند. بنابراین درمان پذیرش و تعهد بر درمان اضطراب، افسردگی و نشخوار فکری مادران کودکان مادران کودکان با فرزندان دارای اختلالات عصبی رشدی موثر بوده است.نتیجه گیری: نتایج بر اهمیت کاربرد این مداخلات در سلامت روانی و نشخوار فکری مادران کودکان با فرزندان دارای اختلالات عصبی رشدی موثر و ارائه افق جدید در مداخلات بالینی بیماران تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، پذیرش و تعهد ، سلامت روانی ، نشخوارفکری ، نیازهای ویژه