مطالعه سیستم نوآوری و تحقیق و توسعه در بخش کشاورزی آرژانتین

نوآوری یک استراتژی برای دستیابی به اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است که شامل تولید، انتشار و ترجمه دانش و فناوری در زمینه استفاده از منابع و فرآیندهای جدید است. هدف از این مطالعه مرور سیستم نوآوری و تحقیق و توسعه در کشاورزی آرژانتین بود. روش تحقیق مورد استفاده از نوع مرور بهترین شواهد بود که یک روش حد واسط بین دو روش نگارش مقالات مروری نظام مند و مرور روایتی است. نتایج نشان داد در سال ۲۰۲۰، آرژانتین با نمره ۳۳/۲۸ رتبه ی ۸۰ ام جهان در شاخص کل نوآوری را داشت. رتبه جهانی این کشور در بخش نهادسازی ۹۷ ام، در پیچیدگی های بازار، ۱۲۰ ام، در خروجی های دانش و فناوری ۷۵ ام، در خروجی های خلاقانه ۷۱ ام و در بخش پیچیدگی های کسب و کار ۶۱ ام بود. آرژانتین در بخش سرمایه انسانی و تحقیقاتی بهترین عملکرد و در بخش پیچیدگی بازار ضعیف ترین عملکرد را داشت. ۱۴% از کل اختراعات ثبت شده، ۲۱% از نشریات علمی و ۱۷% از استنادات این کشور نیز متعلق به بخش کشاورزی بود. همکاری های بین المللی موثر و انجمن های خصوصی توانمند از نقاط قوت و عرضه محوری، مکانیزم ضعیف نظارت و شکاف نوآوری در مناطق مختلف، از نقاط ضعف سیستم نوآوری در آرژانتین بود.

کلیدواژه ها:

سامانه های کشاورزی ، نوآوری ، توسعه پایدار ، آرژانتین