کنجاله آفتابگردان قابلیت ها و محدودیت های آن به عنوان منبع پروتئین در تغذیه طیور

یکی از مسائل مهم و اساسی پرورش دام و طیور تامین مواد خوراکی و جیره مناسب است، زیرا کمبود مواد خوراکی و مواد مغذی طی مراحل مختلف تولید می تواند، خسارت های فراوانی را به همراه داشته باشد و امنیت غذایی جامعه را به مخاطره بیاندازد. صنعت پرورش دام و طیور به عنوان بخش جدایی ناپذیر تامین پروتئین حیوانی و امنیت غذایی هر کشور، وابستگی زیادی به منابع پروتئینی گیاهی دارد، به طوری که منابع پروتئینی بعد از منابع انرژی زا، بیشترین بخش جیره های غذایی راتشکیل می دهند. کنجاله سویا متداول ترین و مهم ترین منبع پروتئینی مورد استفاده در تغذیه طیور است. با وجوداین، بنا به دلایل متعددی نظیر استفاده در تغذیه انسان و نیز شرایط اقلیمی و فراهم نبودن امکانات کشاورزی و تخصص لازم، تولید این محصول در بسیاری از کشورها پاسخگوی نیاز نبوده وهر ساله با صرف هزینه وارد می گردد. با توجه به اهمیت کنجاله سویا در تغذیه دام و طیور، محققان پیوسته در تلاش برای جایگزینی این محصول با منابع دیگر پروتئینی نظیر کنجاله افتابگردان، پنبه دانه، کلزا وم.. هستند. کنجاله آفتابگردان از محصولات فرعی صنعت روغن آفتابگردان و یکی از منابع مهم پروتئینی در جهان است. در این مطالعه مروری نتایج حاصل از تحقیقات مختلف در خصوص تعیین ارزش غذایی و پتانسیل استفاده از کنجاله آفتابگردان در تغذیه طیور مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج بدست آمده کنجاله آفتابگردان خوراکیمورد مقبول در صنعت پرورش طیور بوده و می توان تا ۲۵ درصد جیره جوجه های گوشتی و ۲۰ درصد جیره مرغان تخمگذار مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

کنجاله آفتابگردان ، ارزش غذایی ، عملکرد ، طیور