ائمه ع) منادی همزیستی مسالمت آمیز

مقاله حاضر بحث همزیستی مسالمت آمیز از دیدگاه ائمه(ع) را در سه محور ضرورت، زمینه ها و راهکارها پی می گیرد. ائمه(ع) با بیان آثار مادی و معنوی همزیستی مسالمت آمیز، همچون تحقق امنیت، نیاز مردم به یکدیگر و تبلیغ دین حق بر ضرورت آن تاکید کرده و از مردم خواسته اند که تا حد توان در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی را برقرار کنند. زمینه های همزیستی مسالمت آمیز معطوف به بستری است که می تواند به تحقق آن منجر شود. ائمه(ع) نشان داده اند که حکومت حق و عدل حتی اگر شکل و صورت رسمی نیز نداشته باشد، دارای ویژگی هایی است که می تواند زمینه های همزیستی مسالمت آمیز را فراهم کند. توجه به اختلاف ها و مراتب ایمان و همچنین نهادینه سازی اخلاق مشترک و عمومی نیز از اموری هستند که ائمه(ع)به عنوان زمینه های شکل گیری همزیستی مسالمت آمیز بیان کرده اند. ائمه(ع) راهکارهایی را نیز برای تحقق این همزیستی ارائه کرده اند. یکی از راهکارهای مهم برای همزیستی مسالمت آمیز نزد ائمه(ع) قاعده مدارا با عموم مردم در دو جهت دینی و اجتماعی است. دو راهکار دیگر توهین نکردن به پیروان دیگر ادیان و مذاهب، و مشارکت در امور اجتماعی و مراسم گروه ها و اقوام مختلف است.

کلیدواژه ها:

ائمه(ع) ، همزیستی مسالمت آمیز ، صلح ، مدارا