نظام سیاسی مطلوب در اندیشه آیت الله بهشتی

یافته های تحقیق حاکی از آن است که آیت الله بهشتی معتقد به نظامی با عنوان امت و امامت بوده است که رهبری آن در عصر حضور بر عهده معصوم و در عصر غیبت بر عهده ولی فقیه می باشد. ولی فقیه در عصر غیبت باید علاوه بر دارا بودن شرایط مذکور در نصوص شرعی، مورد قبول و پذیرش امت نیز قرار گیرد. بهترین شیوه انتخاب رهبر یا همان ولی فقیه در عصر غیبت از دیدگاه آیت الله بهشتی، انتخابات دو درجه ای است، به گونه ای که برای احراز صفاتی چون فقاهت و عدالت که مشترک بین شرایط مرجع تقلید و ولی فقیه است، می توان به شیوه انتخاب مرجع تقلید در رساله های عملیه، مراجعه کرد اما برای احراز توانایی مدیریت، شجاعت، تدبیر و آگاهی از شرایط زمانه، نیاز به توسل به خبره در امور مذکور برای تشخیص، وجود دارد که با انتخابات دو درجه ای این مقصود حاصل می گردد. مشروعیت حکومت ولی فقیه در عصر غیبت از نظر آیت الله بهشتی، بر مبنای نظریه انتخابی ولایتی است که طبق آن برای احراز مشروعیت در رهبری، علاوه بر وجود صفت فقاهت و عدالت به عنوان حق الله در او، پذیرش مردم نیز به عنوان حق الناس ضروری است و این دو شرط در کنار پذیرش مردم لازم الجمع اند و در صورت نبود هر یکی از آن دو، مشروعیت نظام سیاسی تکمیل نمی گردد. مقاله مذکور بر اساس روش توصیفی تحلیلی نگارش و در گرد آوری اطلاعات آن از روش کتابخانه ای استفاده شده است

کلیدواژه ها:

نظام سیاسی ، ولایت فقیه ، آیت الله بهشتی ، امت ، امامت ، مشروعیت