بررسی تاثیر دیر کرد در انتقال بتن حاوی الیاف فولادی و میکرو سیلیس بر روی مقاومت کششی

امروزه با توجه به گسترش روز افزون صنعت بتن آماده و همچنین الزام به استفاده از آن در سازه و همچنین گسترش ساخت و سازها در نقاط دور افتاده تر و نبود شرکت های بتن آماده در همه ی مناطق گاها شرایط ایجاب می کند که بتن آماده به فواصل طولانی و دور دست نسبت به محل تولید در کارگاه بتن آماده حمل گردد . همانطور که می دانید مشکلات دیگری نیز نظیر ترافیک ، خرابی تراک میکسر و یا تاخیر در تخلیه همگی عواملی هستند که می توانند بر خواص بتن از جمله کارایی بتن تازه و یا مقاومت فشاری و کششی بتن سخت شده به علت دیر کرد در انتقال بتن تاثیر بسزایی داشته باشند. در این مقاله تاثیر دیر کرد در انتقال بتن بر روی خواص بتن تازه و سخت شده در بازه یک تا سه ساعت مورد توجه قرار گرفته است . در مطالعه انجام شده چهار طرح مورد بررسی بوده که در هر چهار نمونه طرح اختلاط ثابت می باشد در طرح اول بدون میکروسیلیس و الیاف فولادی ، طرح دوم حاوی میکروسیلیس ، طرح سوم حاوی الیاف فولادی و در نهایت در طرح چهارم دو افزودنی میکروسیلیس و الیاف فولادی همزمان به بتن اضافه و مورد بررسی قرار گرفتند. میزان میکروسیلیس مصرفی ۸ درصد وزن سیمان مصرفی و الیاف فولادی به میزان ۱ درصد حجمی بتن اختیار شده است . تحقیقات بر روی دمای بتن تازه پس از ۳ ساعت نشان می دهد بتن معمولی ۲۴ درصد افزایش دما همچنین بتن حاوی میکروسیلیس با ۸ درصد افزایش از زمان شروع آزمون کمترین میزان افزایش دما را تجربه نمود و در طرح حاوی الیاف فولادی بیشترین افزایش دمای بتن را نسبت به سایر نمونه ها با ۷.۳۲ درصد افزایش به ثبت رسید و در ادامه بتن حاوی میکروسیلیس و الیاف فولادی ۷.۲۱ درصد افزایش را پس از زمان ۳ ساعت نشان داد. نتایج آزمایشات نشان می دهد که طرح حاوی میکروسیلیس با وجود کاهش کارایی همچنان تا زمان ۳ ساعت باعث افزایش مقاومت بتن می گردد ولی از نظر کارگاهی دیگر قابلیت استفاده در پروژه را نخواهد داشت . در بتن های حاوی الیاف فولادی پس از گذشت ۲ ساعت از آزمون شاهد کاهش مقاومت فشاری بتن بود ولی به علت وجود الیاف فولادی و مقاومت این الیاف در برابر صفحه های ترک افزایش مقاومت کششی نسبت بهسایر نمونه ها اتفاق افتاد

کلیدواژه ها:

دیر کرد در انتقال بتن ، الیاف فولادی ، میکروسیلیس.