سنجش بهرهوری نیروی انسانی و ارتباط آن با اخلاقکاری در فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی

امروزه افراد وقتی در یک جایگاه و پست سازمانی قرار میگیرند، عواملی موجب میشود که پندار، گفتار و رفتار متفاوتی از بعد فردی سر بزند که این ویژگیهای انسانی بر روی میزان کارایی و اثر بخشی سازمان تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط اخلاق کاری با بهره وری نیروی انسانی در فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی انجام گرفته است. روش پژوهشی با توجه به ماهیت تحقیق، توصیفی– همبستگی و از نوع کاربردی میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی میباشد، حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان شامل ۳۸۱ نفر بدست آمد، و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات برای این تحقیق، پرسشنامههای استاندارد اخلاق کاری و بهره وری نیروی انسانی بوده است که روایی آنها مورد تایید اساتید و خبرگان مدیریت قرار گرفت و پایایی آنها نیز با آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رتبه بندی فریدمن، آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که در جامعه مورد بررسی بین مولفههای اخلاق کار و بهره وری (کارایی و اثربخشی) نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد و برای اینکه این رابطه حفظ شود، باید محیطی را فراهم کنند که افراد به یکدیگر احترام بگذارند و متواضعانه برخورد نمایند.

کلیدواژه ها:

اخلاق کاری ، بهره وری ، اثر بخشی ، کارایی ، فرماندهی انتظامی