بررسی آزادی کسب و کار و تبیین و تحلیل محدودیت ها و موانع حقوقی آن، در قانون اساسی کشور ایران

در کشور ما با داشتن نظام حقوقی تئوکراتیک، علی رغم ارزش فراوانی که مکتب اسلام برای آزادی کسب وکار، قائل بوده و از آن به عنوان بالاترین عبادات و از مصادیق جهاد و در ارتباط مستقیم با سعادت اخروی بشرو اصلاح جامعه اسلامی یاد کرده است، ولی در مقام اجراء، آزادی کسب و کار با محدودیت های متنوع قانونی،روبرو گردیده است. فرضیه این مقاله این است که دلیل محدودیت های مندرج در قوانین ما، محدودیت هایموجود در احکام اسلامی است و امکان تسهیل آزادی کسب و کار در کشور تئوکراتیک ایران به همین دلیل،وجود ندارد. روش تحقیق در این مقاله، از نوع توصیفی و تحلیلی بود. در این مقاله ابتدائا آزادی کسب و کار،محیط کسب و کار و مولفه های کسب و کار تعریف گردیده است و پس از آن، منابع قانونی آزادی کسب وکار در کشور ایران مورد بررسی قرار گرفته است. سپس تاریخچه آزادی کسب و کار در کشور ایران تبیینگردیده است و پس از آن، محدودیت های مفهومی و مصداقی آزادی کسب و کار، در قانون اساسی ایران موردبررسی قرار گرفته است و در قسمت نتیجه گیری، ضمن پاسخ منفی به فرضیه این مقاله، پیشنهاد اجرایی تسهیلو بهبود محیط کسب و کار ایران، ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

آزادی کسب و کار ، نظام صنفی ، تضمین حقوق مالکیت ، اصل حاکمیت قانون