بررسی جرم شناختی مبارزه با قاچاق کالا و ارز در حقوق ایران

پدیده قاچاق از دیرباز تاکنون همواره به عنوان یک حرفه کاذب و پردرآمد در عین حال کم هزینه برای عده ای ازافرادمطرح بوده، بالاخص در شرایط کنونی جهانی، سازمانهای تبهکار بین المللی و بنگاه های چند ملیتی اقتصادی، قاچاقکالا و ارز را به عنوان حرفه ای کار ساز در را ستای اهداف مالی خود در کشورهای جهان سوم به کار گرفته اند. قاچاقکالا و ارز پدیده ای است ماهیتا اقتصادی که از دیرباز وجود داشته و دولتها همواره و به غلط، صرفا و منحصرا با دیدهبزه به آن نگریسته و بیش از آنکه به فکر حل ریشه ای آن از طریق اصلاح سیستم اقتصادی خود با اقداماتی نظیرپیوستتتن به بازار جهانی و کاهش یا حذف تعرفه های گمرکی باشند فقط به شکل مبارزه با آن به عنوان یک جرمهمانند دیگر جرایم پرداخته و در واقع به مبارزه با معلول به جای علت پرداختند غافل از آنکه نمیتوان فقط از طریقسیا ست کیفری وبا دیده جرم انگاری به مبارزه با آن پرداخت وبه نتیجه مطلوب ر سید . سیا ست جنایی ایران در قبالمرتکبین قاچاق کالا و ارز دارای اشکالات متعدد است و همین، موجب عدم توفیق در ریشه کن شدن بزه مذکور شدهاست . از تاریخ لازم الاجراء شدن قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، بسیاری از قوانین از جمله قانون مجازات مرتکبینقاچاق مصوب سال ۱۳۸۲، قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۷۴ و قانون جلوگیری ازعمل قاچاق توستط وستایط نقلیه موتوری دریایی مصتوب ۱۳۳۶ به کلی منستو شتدند و همچنین موادی از برخیقوانین مصوب دیگر همچون قانون تاستی ستازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی مصتوب ۱۳۷۰ ، قانون نظامصنفی مصوب ۱۳۸۲ و بسیاری قوانین دیگر نیز نسخ گردیدند.به عقیده کارشناسان، قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز،بسیاری از ضعف های موجود در حوزه مبارزه با قاچاق را پوشش داده و در عمل عمده ی خلاهای قانونی را مرتفع کردهاست. از این رو درحال حاضر اغلب مشکلات موجود در حوزه مبارزه با قاچاق کالا و ارز، به عدم اجرا و یا اجراینادر ست قوانین برمی گردد و کمتر معضلی است که ریشه آن در قانون نامناسب باشد . با این حال به این قانون نیزایراداتی وارد است که در پژوهش حاضر از بعد آسیب شناسی قضایی به این موارد پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، قاچاق ، کالا ، ارز