اثر کاربرد زئولیت بر عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت دانه ای

تنش شوری و خشکی یکی از مشکلات تولید فرآورده­های کشاورزی در بسیاری از نقاط دنیا و به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک می­باشد. این تحقیق در جهت بررسی کاربرد زئولیت در شرایط تنش شوری و خشکی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه­ای (رقم ۳۷۰) در منطقه کرج اجرا شد. بدین منظور آزمایش فاکتوریل ۲۳ در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار و شامل سه فاکتور: شوری، آب آبیاری و کاربرد زئولیت در نظر گرفته شد. فاکتور آبیاری دو سطح شامل آبیاری کامل (۱۰۰% نیاز آبی) W۱= و ۵۰% = W۲، دو سطح شوری آب آبیاری شامل (آب معمولی) ۰/۷ S۱=و ۵ S۲= دسی زیمنس بر متر و دو سطح کاربرد زئولیت طبیعی شامل ۰Z۱= و ۱۰ Z۲=تن در هکتار بود که در یک خاک با بافت لوم رسی اعمال شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری و خشکی باعث کاهش عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه­ای و کاربرد زئولیت سبب بهبود آنها شد. اثر متقابل زئولیت، شوری و خشکی در سطح ۵% بر عملکرد ذرت دانه­ای، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بلال و ارتفاع گیاه معنی­دار شد. حداکثر عملکرد دانه، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بلال و ارتفاع گیاه (به ترتیب۷۲۳۳/۳ کیلوگرم در هکتار، ۳۰۹ گرم، ۵۰۴ و ۲۲۰/۷ سانتیمتر) مربوط به تیمار W۱S۱Z۲ بود و حداقل آنها ( به ترتیب ۲۲۹۶ کیلوگرم در هکتار، ۷/۱۰۱ گرم، ۱۵۹ و ۱۴۶/۳ سانتیمتر) مربوط به تیمار W۲S۲Z۱ بودند. بیشترین کارایی مصرف آب (۱/۴۱ گیلوگرم بر متر مکعب) مربوط به تیمار W۲S۱Z۲ و کمترین آن (۰/۶۸ گیلوگرم بر متر مکعب) مربوط به تیمار W۱S۲Z۱ بود.

کلیدواژه ها:

کارآیی مصرف آب ، دانه در بلال ، عملکرد