بررسی گلدانی الگوی جذب آب ذرت بین رطوبت معادل ظرفیت زراعی تا رطوبت اشباع

اهمیت آب در مناطق خشک و نیمه خشک منجر شده است تا در مصرف آن برای اهداف کشاورزی دقت زیادی به عمل آید. از این رو مفاهیمی در ارتباط با مدیریت آب از جمله دامنه رطوبتی بدون محدودیت،( NLWR) ، و با حداقل محدودیت (LLWR) ارائه شده است. مطالعات مختلفی برای اصلاح حدود مربوط به این مفاهیم صورت گرفته است. در مطالعه حاضر یکی از دو حد بالایی مفهوم LLWR در رابطه با تهویه در دو نوع خاک لوم شنی و لوم رسی برای گیاه ذرت با استفاده از پارامترهای تبخیر و تعرق در طول دوره رشد گیاه، عملکرد و WUE در مکشهای مختلف رطوبتی(۲۰،۴۰،۶۰،۸۰،۱۰۰،۱۲۰سانتی­متر) بررسی شد. مطالعه حاضر در طی دو سال کشت گلخانه ای و در ۶ تیمار برای دو نوع خاک لوم شنی و لوم رسی انجام گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان تبخیر و تعرق روزانه در مکش ماتریک های بزرگتر از ۶۰ و ۸۰ سانتی متر به ترتیب برای خاک لوم شنی و لوم رسی به عدد ثابتی می رسد. عملکرد و WUE نیز در همین مکش ها بیشترین مقادیر را دارند. میزان رطوبت متناظر با این دو مکش (۶۰ و ۸۰) به ترتیب برابر۰/۴۷و ۰/۵۲ و میزان تخلخل تهویه­ای آنها ۰/۰۴ و۰/۰۶ به ترتیب برای خاک لوم شنی و لوم رسی بود. که این مکش ها به عنوان بالاترین حد LLWR و بالاترین WUE در گیاه ذرت پیشنهاد گردید. مطالعه حاضر نشان داد که تخلخل تهویه ۱۰ درصد نمی تواند به عنوان آستانه محدودیت تهویه برای ذرت کاملا صحیح باشد.

کلیدواژه ها:

دامنه رطوبتی با حداقل محدودیت ، کارایی مصرف آب ، تهویه ، دور آبیاری