محاسبه میزان دز جذب شده ناشی از انفجار بمب اورانیومی در افراد و تعیین حفاظ هسته ای مناسب برای یک پناهگاه انفرادی

در این پژوهش، محاسبات لازم برای تعیین حفاظ فوقانی مناسب در یک پناهگاه انفرادی، جهت مقابله با تابش های نوترون و گامای حاصل از انفجارات هسته ای اورانیومی صورت گرفته است. ابتدا حفاظ های مختلف برای حفاظت در برابر تابش های گاما و نوترون را مورد بررسی قرار داده ایم. برای یک فانتوم شبیه سازی شده انسان، با استفاده از روش مونت کارلو و بهره گیری از کد MCNPX، به ازای یک نوترون و یک پرتو گاما، میزان دز جذب شده در اندام های مختلف بدن محاسبه شده است. سپس با استفاده از اطلاعات داده شده از تابش های هسته ای نوترون و گامای حاصل از انفجار بمب­های اورانیومی با قدرت­های مختلف، میزان دز رسیده به آدمک انسانی بررسی شده است. با استفاده از محاسبه دز کل رسیده به آدمک، حفاظ مناسب برای پناهگاه می تواند تعیین گردد.

کلیدواژه ها:

انفجارات هسته ای ، اورانیوم ، نوترون ، گاما ، دز