اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر فیلیال تراپی بر کاهش تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال لجبازی/نافرمانی مقابله ای

هدف از انجام این پژوهش اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر فیلیالتراپی بر کاهش تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال لجبازی/نافرمانی مقابله ای بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پژوهش پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کودکان دبستانی شهر خرم آباد در محدوده سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس از بین کسانی که نمره ۱۲ و بالاتر از آن در مقیاس درجه بندی اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای کسب کردند ۲۰ نفر در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(۱۰ نفر آزمایش و ۱۰ نفر کنترل). گروه آزمایش تحت بازی درمانی مبتنی بر فیلیال تراپی قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. از مقیاس درجه بندی اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای((ODDRS هومرسن و همکاران((۲۰۰۶ و مقیاس تکانشگری کودکان((BIS هیرسچفیلد و همکاران (۱۹۶۵) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس تک متغیره) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که بازی درمانی مبتنی بر فیلیال تراپی توانسته است منجر به کاهش تکانشگری به طور معناداری در کودکان مبتلا اختلال لجبازی/نافرمانی مقابله ای شود(.(P<۰/۰۵ میتوان نتیجه گیری کرد که بازی درمانی مبتنی بر فیلیال تراپی میتواند به عنوان مداخله ای موثر برای کاهش تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال لجبازی/نافرمانی مقابله ای مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی مبتنی بر فیلیال تراپی ، تکانشگری ، اختلال لجبازی/ نافرمانی مقابله ای.