بررسی اثر گیاهان دارویی آویشن باغی، شیرین بیان و انیسون بر عفونت تجربی خوراکی سالمونلا تیفی موریوم در جوجه های گوشتی

مهم ترین منبع عفونت سالمونلایی انسان، فراورده ماکیان به ویژه گوشت مرغ و تخم مرغ است. سالمونلا تیفی موریوم سروتیپ رایج سالمونلا می باشد. به دلیل مقاومت دارویی و عوارض جانبی داروهای ضد باکتریایی شیمیایی، در دهه های اخیر تمایل تحقیقات علمی بر روی منابع طبیعی افزایش یافته است که از جمله می توان به فعالیت ضد باکتریایی گیاهان مختلف اشاره کرد. هدف از این پژوهش بنا به اهمیت ترکیبات شیمیایی تیمول و کارواکرول در آویشن باغی، گلیسیریزین در شیرین بیان و ترانس آنتول در انیسون به منظور درمان و کنترل عفونت سالمونلایی انجام شد. در این مطالعه به تعداد ۴۰ جوجه یک روزه راس ۳۰۸ با سویه استاندارد سالمونلاتیفی موریوم القا عفونت شد. پس از تلقیح خوراکی باکتری به جوجه ها بصورت تصادفی در چهار گروه (هر گروه ۱۰ جوجه) تقسیم شدند. گروه ۱ بدون درمان، گروه ۲ درمان با آنتی بیوتیک اریترومایسین، گروه ۳ درمان با گیاهان دارویی و گروه ۴ اریترومایسین و گیاهان دارویی صورت گرفت. ۲۴ ساعت پس از القاء عفونت ۵ جوجه از هر گروه در روزهای ۴ و ۱۲ پس از انجام مرگ با ترحم مورد بررسی های میکروبیولوژیکی از طریق کشت، جداسازی و شمارش تعداد باکتری های موجود در هر ۴ گروه آزمایشی و با استفاده از روش شمارش کلونی و هم چنین آزمون Realtime-PCR کمی و مقایسه نتایج بافت کبد و طحال با اعداد CT در قالب گراف صورت گرفت. نتایج در بین گروه های مورد مطالعه نشان داد گروه کنترل بیشترین میزان باکتری در بافت های کبد و طحال را به خود اختصاص داده بود و اختلاف معنی داری با سایر گروه ها داشت. پس از آن میزان باکتری در بافت های کبد و طحال در گروه گیاهان دارویی و آنتی بیوتیک اریترومایسین اختصاص داشت که میزان اختلاف بین این دو گروه معنی دار نبود. در نهایت کمترین میزان باکتری در بافت های کبد و طحال مربوط به گروه چهارم یعنی گروه درمان با گیاهان دارویی و آنتی بیوتیک اریترومایسین اختصاص داشت که با گروه های دیگر اختلاف معنی داری داشت

کلیدواژه ها:

سالمونلاتیفی موریوم ، آویشن باغی ، شیرین بیان ، انیسون ، جوجه های گوشتی ، آنتی بیوتیک اریترومایسین