اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل یاری کورکومین بر شاخص های آپوپتوزیس TNF-α،nfkb و fas بر سمیت عصبی هیپوکمپ ناشی از مصرف آب اکسیژنه در رت های نر

هدف: آپوپتوز نوعی مرگ برنامه­ریزی شده است در تنظیم تعادل بین مرگ سلولی و رشد بافت نقش مهمی دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل یاری کورکومین بر شاخص­های آپوپتوز فاکتور نکروز تومور آلفا، فاکتور هسته ای تقویت کننده زنجیره سبک کاپا و فاس بر سمیت عصبی هیپوکمپ ناشی از مصرف آب اکسیژنه در رت­های نر می­باشد. روش شناسی: این تحقیق از نوع تحربی بوده که در آن ۵۰ سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن ۲۰±۲۰۰ گرم و سن ۸ هفته به طور تصادفی به ۵ گروه مساوی ۱) سالین، ۲) آب اکسیژنه (H۲O۲)،  ۳) تمرین تناوبی شدید+ H۲O۲، ۴) مکمل کورکومین+ H۲O۲، ۵) تمرین تناوبی شدید+مکمل کورکومین+ آب اکسیژنه ( ۱۰n=) تقسیم شدند.   H۲O۲ مقدار ۱ میلی­مول به ازای هر کیلوگرم از وزن ۳ بار در هفته در روزهای زوج و کورکومین، روزانه ۱۵۰ میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن استفاده شد. برنامه تمرین دویدن بر روی تردمیل ۸ هفته (پنج جلسه در هفته با شدت ۸۵-۹۰ درصد سرعت بیشینه) انجام شد. بافت هیپوکامپ رت­ها در پایان دوره تحقیق برای ارزیابی تغییرات بیان ژنی متغیرهای مورد بررسی استخراج شد. داده­ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری ۰۵/۰≥p تحلیل شد. یافته ها: یافته­ها نشان داد تزریق آب اکسیژنه منجر به افزایش معنادار بیان ژن­های TNF-α، NF-κB و  Fas(۰۰۰۱/۰P=) شده است. تمرین HIIT و مکمل­یاری کورکومین به تنهایی و به صورت ترکیبی به­ ترتیب منجر به تغییرات کاهشی نسبت به گروه آب اکسیژنه در بیان ژن­های TNF-α، NF-κB  و Fas داشتند (۰۰۰۱/۰P=) که نشان­دهنده اثر مثبت تمرین ورزشی و مکمل­یاری کورکومین بر شاخص­های مورد نظر می­باشد. نتیجه گیری: چنین به نظر می­رسد احتمالا" تزریق برون­زاد H۲O۲ منجر به افزایش روند آپوپتوز نورونی می­شود. انجام تمرینات HIIT و مکمل کورکومین توانست فرآیند آپوپتوز را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

آپوپتوز ، تمرین تناوبی با شدت بالا ، آب اکسیژنه ، سمیت عصبی