مدل ارزیابی مدیریت تخلیه اضطراری جمعیت در مکان های پر ازدحام جمعیتی

برنامه­ ریزی و مدیریت بحران سوانح احتمالی با تاکید یر رویکردهای مهمی مانند تخلیه اضطراری در اماکن فرودگاهی دارای درخور توجه است. هدف این مقاله، شناسایی عوامل موثر برتخلیه اضطراری، بررسی وضعیت فعلی فرودگاه، شناسایی گلوگاه­ ها و ارزیابی تاثیر گلوگاه های خطرزا در مسیرو محاسبه زمان می باشد.روش پژوهش ازنوع توصیفی –  تحلیلی، از نظر حل مساله ترکیبی می باشد . جمع آوری اطلاعات میدانی و اسنادی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل ۵۳ نفر از متخصصان می­باشد. از نمونه­گیری تصادفی و از فرمول کوکران استفاده شده است. بعد از انجام مطالعات اسنادی و کتابخانه ای،  مصاحبه و تکمیل پرسشنامه عوامل موثر بر تخلیه اضطراری شناسایی شده و سپس مدل سازی سناریو شرایط فعلی و دو مدل A و B در نرم افزار Any Logic انجام شده است. در مدل A زمان نسبت به A۱ کاهش یافته است، در واقع در مدل A ، ۲۴۵۰ نفر در ۵۲ دقیقه محل را ترک می کنند و در مدل A۱ در ۷۵ دقیقه محل را ترک می کنند. در مدل B زمان نسبت به B۱ کاهش یافته است،  در مدل B، ۲۴۵۰ نفر در ۶۲ دقیقه محل را ترک می کنند و در مدل B۱ در ۷۵ دقیقه محل را ترک می کنند در مدل شرایط فعلی مشهود است که روند حرکت به کندی صورت گرفته و گره هایی ایجاد شده است؛  لذا ضروررت اصلاح ساختارسالن  را خاطر نشان می سازد. با مقایسه بین دو مدل  متوجه می شویم که زمان در مدل A کاهش بیشتری دارد و می توان حذف گیت های ورودی را در اولویت اول راهبردهای تخلیه و بعد از آن حذف اتاقک های فروش بلیط درراهروی مسبر تردد مسافران تازه از هواپیما پیاده شده قرار داد. پژوهش ها ی پیشین صرفا یا نگاه شرایط فعلی به مساله تخلیه اضطراری در بررسی مبحث تاب آوری وارد شده اند.

کلیدواژه ها:

مدل ارزیابی ، تخلیه اضطراری ، جمعیت ، ازدحام