پسین تنظیم کننده‌های رشد گیاهی بر کالوس زایی در شیشه‌ای خشخاش ایرانی

خشخاش ایرانی (Papaver bracteatum Lindl یکی از گیاهان دارویی مهم است که در رویشگاه و یک طبیعی کشور یافت می‌شود و آلکالوئید اصلی آن تبائین است. به منظور بهینه‌سازی تولید کالوس در شرایط در و شش دی، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با استفاده از محیط کشت پایه MS با 14 تیمار هورمونی مختلف D - 4 ، 2 ، NAA ، BA و Kinetin در سه تکرار انجام گرفت. در این بررسی صفات در صد کالوس زایی ، در صد قهوه‌ای شدگی کالوس و وزن تر کاوس اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که در بین محیط‌های کشت از نظر در صد کالوس زایی ، در صد قهوه‌ای شدگی کالوس و وزن تر کالوس در صد احتمال یک در صد اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین در صد بود الوس زایی در محیط کشت MS هادی یک یا دو میلی‌گرم در لیتر D - 4 ،2 ، 1/0 یا 2/0 می‌نگرم روزی که کینتین و 15 میلی‌گرم در لیتر اسید اسکوربیک (67/86%) مشاهده گردید. همچنین بیشترین وزن نر کالوس در محیط کشت MS حاوی یک میلی‌گرم در لیتر D - 4 ،2 ، 1/0 میلی‌گرم در لیتر کینتین 12 میلی‌گرم در لیتر اسید اسکوربیک _73/28 می‌نگرم) به دست آمد. نتایج نشان داد که اضافه کردن اسید اسکوربیک به مقدار 15 میلی‌گرم در لیتر به محیط کشت باعث جلوگیری از قهوه‌ای شدگی ریس نمونه‌ها به کالوسهای خشخاش ایرانی و در نتیجه رشد بهتر کالوس ها می‌شود. این تحقیق در تابستان 1390 در آزمایشگاه بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی 1 دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت .

کلیدواژه ها:

خشخاش ایرانی ، کالوس زایی ، کشت بافت