ارزیابی شاخص‌های فنی و اقتصادی کشت گندم در یک واحد مکانیزه استان خوزستان

امروز با افزایش جمعیت جهان نیاز به تأمین مواد غذایی نیز افزایش یافته است. در کشورهای در حال توسعه نظام خرده مالکی بخش اعظمی از تولید را در اختیار دارد ؛ این در حالی است که با شدت یافتن بحران غذا نیاز به یکپارچه سازی اراضی و استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود برای افزایش تولید احساس می‌گردد. پری جان پلا شده تا این ضرورت در واحدهای مکانیزه (کشت و صنعت هاه) مورد توجه قرار گیرد. شناخت وضعیت مکانیزاسیون کشاورزی یکی از این واحدهای مکانیزه و تاثیر آن بر عوامل فنی، اقتصادی و اجتماعی مکانیزاسیون کشاورزی منطقه هدف اصلی این پژوهش او به دست. داده‌ها و اطلاعات به کار رفته در تحقیق حاضر، از گزارش سالیانه حسابداری صنعتی این واحد به پلیس در استان خوزستان در کشت گندم سال زراعی 88-87 به دست آورده است. وضعیت مکانیزاسیون واحد موردنظر از دو جنبه مختلف بررسی شد که عبارت بودند از الف) جنبه اقتصادی: که با برآورد درآمد خالص حاصل از فروش گندم و مقایسه آن با سیستم واگذاری زمین به بخش خصوصی انجام گرفت و ب) جنبه تولیدی: که با مقایسه میزان سود سرمایه گذاری در بخش تولید (61%) و ساده سیستم بانکی کشور (14 و 16%) به دست آمد. نتایج نشان داد که جنبه اقتصادی درآمد در واگذاری زمین به بخش خصوصی بالاتر است از جنبه تولیدی سرمایه‌گذاری در بخش تولید بسیار مناسب و با × می‌باشد. با ابقای مدیریت تولید در پست خود شرکت و ورود بخش خصوصی در راستای اعمال سیاست‌های مدیریت، واحد مکانیزه می‌تواند نقش مؤثرتری در تحقق اهداف کلان کشور داشته باشد .

کلیدواژه ها:

جنبه اقتصادی ، جنبه تولیدی ، خوزستان ، مکانیزاسیون کشاورزی ، واحد مکانیزه