بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری و باورهای خودکارآمدی از طریق میانجیگری خوش بینی تحصیلی درمیان دانش آموزان مقطع ابتدایی هرمزگان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری و باورهای خودکارآمدی با میانجی خوش بینی تحصیلی بود. نمونه ای شامل ۳۱۷ نفر دانش آموز (۱۶۶ دختر و ۱۵۱ پسر)، از مدارس مقطع ابتدایی هرمزگان به پرسشنامه باورهای خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲) (cpI) ، پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی اسچنن موران و همکاران و همکاران سبک های فرزند پروری بامریند پاسخ دادند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری ، آزاد گذاری و استبدادی به ترتیب با بعد نوجویی و پاداش وابستگی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. و بین شیوه اقتدار منطقی با بعد خود- راهبری رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. اما بین شیوه آزادگذاری با بعد همکاری رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین خوش بینی تحصیلی با نوجویی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارددر نهایت نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هر چند کل مدل از برازش نسبی برخودار بود و ضرایب همبستگی از شیوه های فرزند پروری به سوی خوش بینی تحصیلی معنی دار بود، در کل خوش بینی تحصیلی قادر به میانجی گری رابطه علی بین شیوه های فرزند پروری و باورهای خودکارآمدی نبود. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که خوش بینی تحصیلی بین شیوه های فرزند پروری و ابعاد باورهای خودکارآمدی دارای نقش واسطه ای نمی باشد.

کلیدواژه ها:

باورهای خودکارآمدی ، شیوه های فرزند پروری ، خوش بینی تحصیلی