آموزش چندفرهنگی ، رویکردی نو برای نظام آموزشی ایران

نگاه نوین به مساله فرهنگ ، در کنار توجه به اشتراکات فرهنگی خاص افراد یک جامعه ، فرهنگ را با گوناگونی و تفاوت ها از نظر قوم ی ، مذهبی ، نژادی ، جغرافیایی و تاریخی تعریف و تفسیر می کند و سخن از جامعه ی چندفرهنگی به میان می آورد که یکی از موضوعات مهم اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی بسیاری از جوامع مدرن است . توجه ، احترام و همچنین توسعه و ترویج تمام ی فرهنگها همراه با فرهنگ مشترک و رسمی افراد وظیفه ی نظام آموزشی است که به آن آموزش چندفرهنگی گفته می شود. این آموزش نوعی رویکرد نوین آموزشی است که جامعه متکثر فرهنگی را یک نیروی مثبت می داند و از تفاوتها به عنوان فرصتی برای درک بهتر جامعه جهانی نام می برد. کشور ایران، جامعه ای متشکل از تکثر فرهنگی است . نظام آموزشی باید در قبال این تنوع فرهنگ ی ، اجتماعی ، زبانی و قومی پاسخگو باشد و در جهت تحقق این رویکرد آموزشی تلاش نماید. رعایت عدالت آموزشی و تربیتی ، ایجاد برابری فرصتهای آموزشی ، پذیرش تکثر فرهنگی ، توجه به همزیستی مسالمت آمیز، آشنایی با آموزه های ادیان دیگر و پذیرش و احترام به ارزشها و هنجارهای آنان، توجه به روی آورد تلفیقی در محتوای برنامه درسی و ارائه الگوی آموزشی شهروند چندفرهنگی به جای الگوی سنتی یکسان سازی فرهنگی ، همگی از جمله ویژگیهای برنامه درسی چندفرهنگی هستند که به آگاه ی افراد از طریق ایجاد یک محیط مناسب برای درک متقابل در جهت ارتقا و بهبود چندفرهنگ گرایی ، بازسازی برنامه درسی تک ملیتی ، دوری از ذهنیت قومی و احترام به فرهنگهای مختلف کمک می کند. مقاله حاضر که به شیوه مروری و با کمک منابع کتابخانه ای و اینترنتی تهیه شده تلاش دارد به بررسی آموزش چندفرهنگی به عنوان رویکردی نوین و جایگاه آن در نظام آموزشی ایران بپردازد. در پایان پیشنهادهایی در این زمینه ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، چند فرهنگی ، تنوع فرهنگی ، آموزش چندفرهنگی ، برنامه درسی چندفرهنگی ، رویکرد آموزش چندفرهنگی ، کثرت گرایی فرهنگی ، نظام آموزشی ، ایران