اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی پس شرطی سازی ایسکمی بر ضایعات ناشی از ایسکمی- پرفیوژن مجدد کبد موش صحرایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 112

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-78-3_006

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: آسیب ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد باعث تغییرات عمده در عملکرد اعضا ی بدن از جمله کبد می شود. مطالعات نشان داده که پس شرطی سازی ایسکمی یک عضو، قادر به حفاظت آن در برابر آسیب های ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد است.هدف: بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی پس شرطی سازی ایسکمی بر ضایعات ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد کبد موش صحرایی که از طریق ۴ سیکل ۳۰ ثانیه ای متناوب ایسکمی و پرفیوژن مجدد، قبل از خونرسانی مجدد طولانی مدت، انجام شد.روش‎کار: پانزده سر موش صحرایی به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند که شامل: ۱) گروه کنترل جراحی، ۲) گروه Ischemia Reperfusion (IR) که کبد آن ها در معرض یک ساعت ایسکمی و ۲۴ ساعت پرفیوژن مجدد قرار داشت و ۳) گروه Ischemic post conditioning (IR+IPO) که همانند گروه دوم تحت عمل قرار گرفتند، با این تفاوت که قبل از پرفیوژن طولانی با القاء ۴ دوره ۳۰ ثانیه ای متناوب از ایسکمی و پرفیوژن مجدد، در معرض پس شرطی سازی قرار گرفتند. تغییرات ایجاد شده ناشی از با ایسکمی- پرفیوژن مجدد و اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی پس شرطی سازی ایسکمی، با اندازه گیری سطح سرمی اینترلوکین- ۶، مالون دی آلدهید (MDA) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC)، مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: پس شرطی سازی ایسکمی سبب تقویت اثرات آنتی اکسیدانی و کاهش التهاب ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد در کبد شد. به طوری که سطح سرمی اینترلوکین _ ۶ ( از۴/۱۲۶ ± ۴/۳۹۴ به ۰۷/۲۹ ± ۴/۱۲۴ پیکوگرم در میلی لیتر) و مالون دی آلدهید بافتی (از ۵۳/۷۶± ۴/۴۳۱ به ۷۷/۲۵ ± ۲/۲۰۷ نانومول در گرم) را در مقایسه با گروه تحت ایسکمی _ پرفیوژن مجدد کاهش داده و تقریبا به سطح گروه کنترل جراحی برگرداند (۰۰۱/۰P<). همچنین سطح ظرفیت تام آنتی اکسیدانی کبد را به طور معنی داری از ۸۷/۱ ± ۵۸/۱۱ میلی مول در میلی گرم (در گروه ایسکمی _ پرفیوژن مجدد) به ۵۱/۲±۵۳/۱۷ میلی مول در میلی گرم (در گروه پس شرطی سازی ایسکمی) بهبود بخشید (۰۱/۰P<).نتیجه­گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد که اثر محافظتی پس شرطی سازی در برابر آسیب ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد، ممکن است به دلیل کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو باشد.

کلیدواژه ها:

استرس اکسیداتیو ، التهاب ، ایسکمی _ پرفیوژن مجدد ، پس شرطی سازی ایسکمی ، کبد

نویسندگان

ندا قاسمی پور افشار

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

حسینعلی عرب

گروه علوم زیستی مقایسه‎ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

اکرم وطن نژاد

گروه علوم زیستی مقایسه‎ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

قربانگل اصحابی

گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

علی اکبر گلابچی فر

گروه علوم زیستی مقایسه‎ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :