دادرسی ویژه کودکان و نوجوانان در راستای انطباق با تعهدات بین المللی

برخورداری کودکان و نوجوانان از شرایط حساس دوران رشد و تکامل جسمی و روحی و ضرورتبرخوردی متفاوت با آنها در صورت ارتکاب رفتارهای مخالف اوامر و یا نواهی قانون گذار، از یک طرف و آثارمخرب و ناپذیر ورود این اشخاص به دادرسی کیفری بزرگسالان، موجب شده است تا مسئولان و دستاندرکاران عدالت کیفری در این خصوص چاره اندیشی کنند و با اتخاذ شیوه هایی متفاوت در مقام اصلاحکودکان و نوجوانان و پیشگیری از فرو غلطیدن آنان در ورطه بزهکاری برآمده و با پیش بینی نظامدادرسی کیفری افتراقی در راستای باز اجتماعی کودکان و نوجوانان گام بردارند. اسناد بین المللی حقوقبشر و رهنمودهای سازمان ملل متحد در اتخاذ این رویه از سوی دولتها تاثیری غیرقابل انکار داشتهاست. لایحه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان که در اجرای بند دوم از اصل یکصد و پنجاه و هشتمقانون اساسی از سوی قوه قضاییه تهیه و پس از تصویب دولت، اکنون در کمیسیون حقوقی و قضاییمجلس شورای اسلامی در دست بررسی است، می تواند بهعنوان نمونهای از تلاش جمهوری اسلامی ایراندر جهت انطباق با تعهدات بین المللی ناشی از تصویب و الحاق به کنوانسیون جهانی حقوق کودک درسال ۱۳۷۲ محسوب گردد در این نوشتار، در ابتدا مبانی، اهداف و الزامات دادرسی ویژه کودکان ونوجوانان را مورد بررسی قرار داده و سپس لایحه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان را مورد نقد وبررسی قرار خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

اطفال ، دادرسی ، تعهدات بین المللی ، دادگاه اطفال ، کنوانسیون حقوق کودک