بررسی تطبیقی مولفه های موثر بر مشارکت شهروندی و بازتاب آن در برنامه ریزی و مدیریت شهری؛ با استناد به رویکرد مشارکتی

با گسترش جوامع و رشد شهرها، مشارکت یکی از مسایل محوری توسعه اجتماعی و شهری می باشد. به گونه ای که صاحب نظران، مشارکت را حلقه گمشده رشد و توسعه شهرها می دانند. مدیریت مشارکتی به عنوان الگویی مردم سالار از نظام تصمیم گیری در ارتباط با اداره ی بهینه ی شهری به کار می رود که میزان مشارکت شهروندان در امور اداری و پذیرش گروه های مدنی، گروه های اجتماعی و NGO که در سطوح مختلف جغرافیایی تشکیل می شوند. از مهمترین آثار مشارکت در فرایند برنامهریزی و مدیریت شهری میتوان به ایجاد علاقه و اعتماد در مردم برای توسعه و پیشرفت و کاهش تمرکزگرایی اشاره کرد. بنابراین مهمترین ابزار برای مدیریت شهری موفق، بهرهگیری از مشارکت مردم است که یکی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار می رود، از این رو مدیران شهری همواره سعی کردهاند تا با جلب مشارکت مردمی به اهداف خود در زمینه مدیریت بهینه شهر به بهترین نحو ممکن نائل آیند. با توجه به اهمیت مشارکت مردم در مدیریت مطلوب شهر، هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان مشارکت شهروندان در برنامه ریزی و مدیریت شهری و همچنین شناسایی مفاهیم، مزایا و موانع و ارائه راهکارهایی در جهت جلب مشارکت شهروندان برای بهبود مدیریت شهر می باشد، که در اجرای این هدف، از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. با استناد به نتایج پژوهش حاضر می توان اینگونه براورد نمود که، مشارکت شهروندان در روند تصمیم گیری و مدیریت شهری، یکی از عناصر اصلی حکومت مردمی بوده، افزایش مشارکت مردم در امور شهری، می تواند در بهبود عملکرد مدیریت شهری، نقش ارزنده ای را ایفا نماید. این مهم قطعا مشارکت شهروندی با توجه به نقش آموزش فراگیر، افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

مشارکت شهری ، مدیریت شهری ، شهروندی ، مشارکت شهروندی.