جایگاه تربیت کودکان از دیدگاه اندیشمندان اسلامی با تاکید بر سنتزپژوهی

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی جایگاه تربیت کودکان از دیدگاه اندیشمندان اسلامی می باشد، تربیت به معنای پروردن، نشو و نما دادن و زیاد کردن و از ماده «ربو» است که به معنای بالا رفتن، اوج گرفتن، افزودن و رشد کردن است. برخی گفته اند تربیت، از حد افراط و تفریط بیرون آوردن و به حد اعتدال سوق دادن است. اما تربیت در اصطلاح، کوشش برای ایجاد دگرگونی مطلوب در فرد و به کمال رساندن تدریجی و مداوم او است. به عبارت دیگر، تربیت به فعلیت رساندن استعدادها، به کمال رساندن فرد مستعد کمال و نیز مراقبت از او در مسیر رشد و سیر او به سوی کمال است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع کاربردی، رویکرد پژوهش کیفی و از نوع سنتزپژوهی است. سنتزپژوهی که در برخی موارد معادل فراتحلیل کیفی نیز به کار می رود شامل ترکیب ویژگی ها و عوامل خاص ادبیات تحقیق است. سنترپژوهی سعی دارد تحقیقاتی را که پوشش می دهد، تحلیل کرده و تعارضات موجود در ادبیات آن را حل نماید و موضوعات اصلی را برای تحقیقات آینده مشخص کند، حال با بررسی در پایگاه‎های داده ۲۵۰ پژوهش شناسایی شد، که ۱۷۰ مقاله وکتاب به دلیل یکسان بودن از فرایند سنتز خارج شدند ۸۰ منبع به مرحله بررسی عنوان و چکیده وارد شدند. در بررسی عنوان و چکیده ۴۵ اثر به دلایل عدم تطابق جامعه هدف نوع اثر، غیر مرتبط بودن چکیده یا عدم ارایه اطلاعات کافی از فرایند سنتز خارج شدند و ۳۵ منبع به مرحله غربالگری متن کامل وارد شدند. در این مرحله نیز ۱۲ اثر به دلایل عدم دسترسی به متن کامل منابع غیر پژوهشی و عدم ارایه اطلاعات کافی خارج شدند و ۲۳ اثر وارد مرحله بررسی و تحقیق شدند.ماحصل یافته ها نشان داد که از منظر اندیشمندان اسلامی اگر کودک در دوره نخستین کودکی به حال خود رها شود و تربیت نشود، به همان حالت طبیعی خود در کودکی رشد کرده، به آنچه با طبع او سازگارتر است از غضب و لذت و شهوت طلبی و دیگر خلقیات ناشایست رو خواهد آورد، لذا تربیت کودکان از دیدگاه اندیشمندان اسلامی جایگاه ویژه ای دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، کودکان ، اندیشمندان اسلامی.