تشخیص انسان در تصاویر: روشی موثر مبتنی بر شبکه عصبیکانولوشن، حافظه کوتاه مدت طولانی و کدگذاری پراکنده

در سال های اخیر یادگیری عمیق به دلیل ساختار ویژه و انعطافبالا در معماری، در کابردهایی چون بینایی ماشین و نظارتهای هوشمندتوانسته نتایج قابل قبولی ارائه دهد و محققان همواره به دنبالروش هایی بودند که بتوانند این فرآیند را به صورت بلادرنگ و باکیفیت و دقت مناسبی انجام دهند. برای این منظور در این پژوهش ازشبکه عصبی کانولوشن، حافظه کوتاه مدت طولانی و کدگذاری پراکندهبه همراه افزودن برخی مراحل به فرآیند پیش پردازش و آموزش مدلپیشنهادی سعی شده است تا نرخ شناسائی و خروجی تصاویر آن جهتانجام فرآیند تشخیص انسان افزایش یابد. نتایج بدست آمدهنشاندهنده این است که راهکار پیشنهادی می تواند تا حد زیادی دقترا افزایش دهد و از تشخیص های اشتباه جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

تشخیص انسان ، شبکه عصبی کانولوشن ، حافظه کوناه مدت طولانی ، کدگذاری پراکنده