بررسی تعاریف و رویکردهای برندسازی مبتنی بر هویت

یکی از نقش های اولیه برند، جلب توجه و متمایز شدن در بین رقبا است. در حالی که نقش محوری برندها در خلق ارزش شرکت ها امری شناخته شده است، شناسایی اهرم هایی که عامل کلیدی موفقیت محسوب می شوند، بسیار دشوارتر عنوان شده است. یکی از دلایل عمده این است که تعداد زیادی از تحقیقات هنوز بر تعاریفی محدود متمرکز بوده که برند را تنها یک وسیله ارتباطی می دانند. اگرچه مصرف کننده نمادهای مصرف را از طریق فرآیندهای اجتماعی سازی و قرار گرفتن در معرض رسانه های جمعی (مثلا تبلیغات) می آموزد و توسعه می دهد، اما به این معنا نیست که همه کسانی که محصول مشابهی دارند آن را به همان معنای نمادین یکسان خریداری کرده اند. هویت یابی در این منظر، کنش متقابل بین روابط شباهت و تفاوت در نظر گرفته می شود. طرح گرایش های نوین در مباحث تحقیقات مصرف کننده، می تواند بینش های جامع تری را به محققان برندسازی ارائه دهد. در این مقاله یک رویکرد دو بعدی نسبت به برندها ارائه می شود: اول، برندی که توسط خریداران واقعی و بالقوه درک می شود؛ به عبارتی دیگر «دیدگاه بیرونی» بر اساس تصویر برند؛دوم، برندی که توسط مالک و مدیر برند ساخته و مدیریت می شود؛ به عبارتی «دیدگاه درونی» بر اساس هویت یک برند.

کلیدواژه ها:

هویت برند ، تصویر برند ، خلق ارزش ، مدیریت برند.