مطالعه سلامت روانی مردان با تاکید بر سنت چندهمسری در شهرستان سرباز

شیوههای مختلف ازدواج و زناشویی در هریک از مناطق ایران متاثر از باورهای قومی و مذهبی شکل گرفته است. در شهرستان سرباز، چندزنی به منزله سنتی فرهنگی در شرایطی ساختار غالب خانواده را تشکیل میدهد که نشانههایی از تجددگرایی نیز در این منطقه هم زمان در حال شکلگیری است. با توجه به این ناسازگاری، در پژوهش حاضر به بررسی پیامدهای چندزنی در حوزه سلامت روانی ۳۰۰ مرد تکهمسر و چندهمسر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای و به کارگیری پرسش نامه GHQ، پرسش نامه کییز و مدل مک مستر پرداخته شده است. یافتههای حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد میانگین سلامت روانی (اضطراب، افسردگی و خشم) نزد مردان ۳ یا ۴ همسر به شکل معناداری بیشتر از مردان ۲ همسر و تک همسر است. در خصوص میانگین میزان انسجام و شکوفایی نیز سلامت اجتماعی مردان ۳ یا ۴ همسر بهشکل معناداری پایینتر به دست آمد، اما در میانگین میزان پذیرش این گروه، در مقایسه با دیگر گروهها، تفاوت معناداری حاصل نشد. در مجموع، سلامت خانوادههای چندهمسر از حیث میانگین میزان مشارکت همدلانه و پیوند عاطفی به شکل معناداری پایینتر از خانواده تکهمسر است. با توجه به نتایج بهدست آمده، پیشنهاد میشود، به منظور کاهش خسارات روانی و اجتماعی مردان چندهمسر در این منطقه، خدمات حرفهای خانواده درمانی طبق مدل مک مستر از سوی سازمان بهزیستی اجرا شود.

کلیدواژه ها:

چندزنی ، خانواده ، سلامت اجتماعی ، سلامت خانواده ، سلامت روانی