ارزیابی لرزه خیزی گستره خضری به کمک تاریخچه لرزه خیزی

ارزیابی خطر زمین لرزه و بررسی فرمول لرزه خیزی با توجه به زمین لرزه های ۱۰۵(۲۰۰۸-۱۹۰۳) ساله موجود،نشان میدهد که فرمول لرزه خیزی برای منطقه به صورت ( ۲/۲ + Ms =-۰/۵۴۵ N log ) می باشد. با توجهبه فرمول لرزه خیزی به دست آمده برای منطقه نیز دوره ی بازگشت برای زمین لرزه هایی با بزرگی های ۴ ، ۵ ، ۶ و۷ ریشتر به ترتیب ۶ ، ۲۳، ۵۵ و ۱۶۶ سال محاسبه شد. مطالعات نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه دارایپتانسیل لرزه خیزی بالایی است که این پتانسیل در محدوده گسل دشت بیاض بسیار بالاتر است. بر اساس توزیعزمانی ۱۴۶ زلزله سده اخیر بیشترین درصد زلزله ها مربوط به سال ۱۹۸۰- ۱۹۷۰ می باشد که می توان به علتتجمع انرژی قبل از سال ۱۹۷۰ دانست و با توجه به این زلزله ها در زمره زلزله های کم عمق قرار می گیرند. براساس نقشه پهنه نبدی انجام شده نیز قسمت شمال منطقه مورد مطالعه (حوالی گسل ) مهم درونه ، همچنینبخش مرکزی منطقه (حوالی گسل های دشت بیاض و آبیز) در محدوده شتاب بالا قرار می گیرند که شهرهایکاشمر، فردوس، سرایان، خضری و آبیز را در خود جای می دهد و در نقشه های هم شدت ترسیم شده، قسمتمرکزی منطقه یعنی حوالی شهرهای خضری، دشت بیاض و آبیز و همچنین قسمت شمالی و جنوبی منطقهیعنی حوالی شهرهای کاشمر و بیرجند در محدوده بیشترین شدت شکستگی و خطر زمین لرزه قرار می گیرند