اثر جیره های حاوی سطوح مختلف علوفه کنگرفرنگی بر الگوی اسیدهای چرب گوشت و صفات کیفی لاشه بره های نر پرواری

در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره به جای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت بره های نر پرواری با استفاده از ۲۴ راس بره نر کردی (با وزن زنده ۲/۳۵±۳۰/۱۸کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱- جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، ۲- جیره حاوی ۱۰ درصد کنگرفرنگی و ۳- جیره حاوی ۲۰ درصد کنگرفرنگی بودند. دوره آزمایش ۱۰۰ روز بود که ۲۰ روز آن به دوره عادت پذیری و ۸۰ روز به ثبت داده ها و جمع آوری نمونه ها اختصاص داده شد. نتایج نشان داد افزودن کنگرفرنگی به جیره سبب بهبود افزایش وزن روزانه بره ها شد (۰/۰۵>P)، هم چنین با افزایش سطح کنگرفرنگی در جیره بره ها وزن لاشه گرم و درصد لاشه به صورت خطی افزایش یافت (۰/۰۵>P). سطح کنگرفرنگی جیره اثری بر اجزای لاشه (گردن، سردست، سرسینه و قلوه گاه، راسته، ران و دنبه)، ترکیب شیمیایی گوشت (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر) و فراسنجه های رنگ سنجی (روشنی، قرمزی، زردی) گوشت بره های پرواری نداشت. الگوی اسید چرب گوشت بره های آزمایشی (شامل انواع اسیدهای چرب اشباع، غیراشباع و لینولئیک اسید کونژوگه) تحت تاثیر سطح کنگرفرنگی جیره های غذایی قرار نگرفت. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه بره های پرواری با علوفه کنگرفرنگی (تا ۲۰ درصد کل جیره مخلوط) بر مصرف خوراک و کیفیت گوشت بره های پرواری اثر منفی ندارد و سبب بهبود بازده لاشه آن ها می شود.

کلیدواژه ها:

اجزاء لاشه ، اسیدهای چرب گوشت ، ترکیب شیمیایی گوشت ، رنگ گوشت ، کنگرفرنگی