اثرات مصرف رژیم غذایی حاوی روغن دنبه بر سیستم تولید مثلی موش صحرایی نر

زمینه و هدف: آمار جهانی ناباروری در مردان در حال افزایش است. یافته های اخیر نشان می دهد که وضعیت تغذیه ای، تعیین کننده عملکرد طبیعی سیستم تولید مثل می باشد؛ از این رو توجه دانشمندان به نقش مواد مغذی خوراکی جلب شده است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات مصرف رژیم غذایی حاوی روغن دنبه بر عملکرد تولید مثلی موش های صحرایی نر طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، ۳۰ سر رت نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه ها به ترتیب با غذای استاندارد حیوانات آزمایشگاهی (کنترل)؛ غذای استاندارد حاوی ۱۰درصد روغن دنبه و غذای استاندارد حاوی ۲۰درصد روغن دنبه، به مدت ۵ ماه متوالی تغذیه شدند. پس از ۵ ماه، حیوانات مورد آسان کشی قرار گرفتند و وزن بدن و وزن بیضه آنها تعیین گردید. نمونه بیضه برای مطالعه بافت شناسی تهیه و مقاطع با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند و مورد آنالیز کمی قرار گرفتند. نمونه خون موش ها برای تعیین غلظت پلاسمایی هورمون تستوسترون استحصال گردید. یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، موش های دریافت کننده رژیم حاوی ۲۰ درصد روغن دنبه به طور معنی داری دارای وزن بدن بیشتر و وزن بیضه کمتر بودند. همچنین تغییرات بافتی نشان داد که روغن دنبه به صورت وابسته به دوز، سبب کاهش معنی دار در تعداد اسپرماتوگونی ها، ضخامت لایه زایشی و مساحت لوله های اسپرم ساز شد. غلظت تستوسترون در بین گروه ها اختلاف معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: مصرف طولانی مدت و زیاد روغن دنبه می تواند سبب ایجاد هیپوگنادیسم و افزایش احتمال ناباروری در موش صحرایی نر گردد.

کلیدواژه ها:

Male infertility ، Testis ، Hypogonadism ، Animal fat ، Rat. ، ناباروری مردان ، بیضه ، هیپوگنادیسم ، روغن حیوانی ، رت