تاثیر آتورواستاتین بر پاسخ استرس اکسیداتیو مغز و آسیب نورونی ناشی از دیابت
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-22-1_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: بر پایه یافته های اخیر، آتورواستاتین، بجز اثر کاهندگی کلسترول، دارای اثرات دیگری مانند: اثر ضد التهابی و آنتی اکسیدانی نیز می باشد. با توجه به نقش استرس اکسیداتیو و التهاب در ایجاد نوروپاتی دیابتی، مطالعه حاضر به منظور مطالعه تاثیر حفاظت نورونی و ضد استرس اکسیداتیو آتورواستاتین در بافت مغز حیوان دیابتی انجام گرفت. روش تحقیق: موش های صحرایی نر نژاد ویستار، به صورت تصادفی، به چهار گروه (۶تایی) شامل: نرمال، نرمال درمان، دیابتی و دیابتی درمان تقسیم شدند. موش های صحرایی، با تزریق داخل وریدی استرپتوزوتوسین (mg/kg۴۰)، دیابتی شده و حیوانات درمان شونده، ۸ هفته آتورواستاتین با دوز mg/kg/day۴۰ دریافت کردند. در پایان آزمایش، نمونه خونی برای اندازه گیری گلوکز و اوره جمع آوری گردید. در نهایت، حیوان پس از بیهوشی عمیق، کشته شده و مغز حیوان برای اندازه گیری مالون دی آلدئید (MDA) و مطالعه بافت شناسی برداشته شد. یافته ها: میزان اوره (mg/dl۱۰±۱۳۰) به طور معنی داری در حیوانات دیابتی (گلوکز خون mg/dl<۴۵۰) در مقایسه با حیوانات نرمال (mg/dl۷±۵۸) افزایش داشت(۰۵/۰P<)؛ همچنین دیابت، موجب افزایش MDA مغز حیوانات دیابتی (mol/mg proteinµ۰۷/۳±۷۸/۸) به همراه آسیب های بافتی گردید. آتورواستاتین به طور معنی داری اوره حیوانات دیابتی (mg/dl۲/۰±۷/۰) را در مقایسه با گروه نرمال کاهش داد. میزان MDA مغز، به طور معنی داری در گروه دیابتی درمان شده با آتورواستاتین کاهش یافت (mol/mg proteinµ۳۱/۰±۹۲/۰)، (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که آتورواستاتین، از ایجاد نوروپاتی ناشی از هیپرگلیسمی جلوگیری کرده و بروز استرس اکسیداتیو مغز در حین دیابت را مهار می نماید. به نظر می رسد، افزایش اوره خون، یکی دیگر از عوامل آسیب مغز می باشد که آتورواستاتین به واسطه کاهش آن، از ایجاد نوروپاتی جلوگیری می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسترن فقیهی
Department of Biology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran;
محمدتقی محمدی
Department of Physiology and Biophysics, Faculty of Medicine, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran;
فاطمه سالم
Department of Physiology and Biophysics, Faculty of Medicine, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :