ارزیابی نقش تدریس خلاق الکترونیکی بر خودکارآمدی و خوداثر بخشی تحصیلی (مطالعه موردی دانش آموزان پسر پایه ششم ناحیه ۲ شهر کرمانشاه)

هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر ارزیابی نقش تدریس خلاق الکترونیکی بر خودکارآمدی و خوداثر بخشی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم بود. روش: تحقیق حاضر از نوع پژوهش کاربردی با روش شبه آزمایشی است. بنابراین طرح پژوهشی حاضر، طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ناحیه ۲ شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشند که تعداد آنها حدود۹۸۰ نفر بودند. در این پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی ایلروی و بانتینگ و پرسشنامه خوداثربخشی تحصیلی به عنوان ابزار اصلی و نیز از روش کتابخانه ای، جستجوی اینترنتی به عنوان روش تکمیلی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی آزمون لوین ، آزمون کلموگروف اسمیرنف ، تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) و تحلیل کواریانس یک متغیری استفاده شده است. یافته ها: نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد تدریس خلاق الکترونیکی بر خودکارآمدی تحصیلی، دانش آموزان پایه ششم تاثیر دارد، تدریس خلاق الکترونیکی بر انگیزش پیشرفت دانش آموزان تاثیر دارد، تدریس خلاق الکترونیکی بر خوداثربخشی تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.نتایج: تدریس، فعالیتی دو جانبه از طرف معلم و دانش آموزان می باشد که در جریان آن، بین دانش آموزان با یکدیگر و معلم تعامل وجود دارد. انتقال شخصی به تنهایی کافی نیست، بلکه باید منجر به شکوفایی ویژگی های روانشناختی همچون خودکارآمدی و خوداثربخشی شود. لازمه این امر، انعطاف در تفکر، توانایی نقش عوض و استفاده از خلاقیت بخصوص در عرضه الکترونیکی است.

کلیدواژه ها:

تدریس خلاق الکترونیکی ، خودکارآمدی تحصیلی ، معلم ، دانش آموز