کمال گرایی و تنظیم شناختی هیجان: نقش میانجی فعال سازی و بازداری رفتاری

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل تنظیم شناختی هیجان بر اساس کمال گرایی با واسطه گری سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری بود. روش: پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا شهر همدان بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱ – ۱۴۰۰ در این دانشگاه مشغول به تحصیل بودند که با توجه حجم جامعه (۷۶۸۵) و با استفاده از جدول مورگان، ۳۸۲ نفر از دانشجویان (۲۵۸ دختر و ۱۲۴ پسر) با روش نمونه گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک های پژوهش، انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تنظیم شناختی هیجان از گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱)، مقیاس کمال گرایی از تری شورت و همکاران (۱۹۹۵) و مقیاس سیستم بازداری و فعال سازی رفتاری از کارور و وایت (۱۹۹۴) بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و برای آزمون روابط بین متغیرها و فرضیه های نهایی از نرم افزار لیزرل نسخه ۸/۸ استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل تبیین تنظیم شناختی هیجان براساس کمال گرایی با نقش واسطه گری سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری از برازش مطلوب برخوردار است (۰/۰۱> p). همچنین، سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری بین کمال گرایی و تنظیم شناختی هیجان نقش واسطه ای معناداری دارند (۰/۰۱> p). یافته های این پژوهش حاکی از این است که کمال گرایی و عواملی همچون سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری نقش مهمی در تنظیم شناختی هیجان دارند .

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، سیستم بازداری رفتاری ، سیستم فعال سازی رفتاری ، کمال گرایی