بررسی دقت تشخیصی پروتوکل های رایج تصویربرداری تشدید مغناطیسی در آسیبهای مفصل زانو با یافته های آرتروسکوپی

سابقه و هدف: آرتروسکوپی تشخیصی یک روش تهاجمی و گران قیمت است که برای تشخیص پارگی منیسک زانو استفاده می شود. هدف از این مطالعه مقایسه یافته های تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) در اختلالات داخلی زانو در مقایسه با آرتروسکوپی است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی با رویکرد تشخیصی، در مجموع ۵۹ بیمار بین ماه دی سال ۱۳۹۸ تا شهریور ۱۳۹۹  با معیار ورود سن حداقل۱۸ و حداکثر ۶۰ سال و کاندید جراحی آرتروسکوپی در مراکز درمانی استان مازندران مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش دقت، حساسیت و ویژگی گزارش MRI با استفاده از یافته های آرتروسکوپی بعنوان استاندارد طلایی محاسبه شد. داده ها با استفاده نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه ۵۹ بیمار در محدوده سنی ۱۸ تا ۶۰ سال (۸/۲ ± ۳۳/۲ سال) از سه مرکز درمانی استان مازندران مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد ۸۴/۷ درصد مرد و ۱۵/۳ درصد زن بودند. حساسیت، ویژگی و دقت MRI در مراجعه به آرتروسکوپی برای پارگی رباط صلیبی قدامی به ترتیب ۹۷/۷ ، ۹۳/۷و ۹۶/۷ درصد و برای پارگی منیسک داخلی به ترتیب ۹۳/۲، ۸۷/۲، ۸۸ درصد بود و برای پارگی منیسک خارجی به ترتیب ۴۴/۴، ۷۹/۱، ۷۱/۲ درصد گزارش شد. استنتاج: استفاده از MRI برای تشخیص آسیب دیدگی های رباط صلیبی قدامی زانو روشی بسیار موثر و قابل اطمینان است که می تواند جایگزین مناسبی برای آرتروسکوپی تشخیصی باشد. تصویربرداری MRI برای تشخیص آسیب دیدگی های بخش خلفی منیسک لترال زانو دارای حساسیت و دقت متوسطی است.

کلیدواژه ها:

sensitivity ، arthroscopy ، MRI ، internal meniscus ، external meniscus ، حساسیت ، آرتروسکوپی ، MRI ، منیسک داخلی ، منیسک خارجی