اثرات پیش درمانی با پیپرین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی مغز و اختلال حافظه فضایی ناشی از تزریق لیزولسیتین در هیپوکامپ
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-30-188_001
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: پیپرین مهم ترین آلکالوئید فلفل سیاه، دارای خواص آنتی اکسیدانی و حفاظتی برای نورون ها است. بنابراین کاندید مناسبی برای مطالعه در مدل های حیوانی بیماری مولتیپل اسکلروزیس می باشد. در این مطالعه اثر پیش درمانی پیپرین بر حافظه فضایی، شاخص های استرس اکسیداتیو و ترمیم میلین در مدل دمیلیناسیون موضعی بررسی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی موش های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن (۲۲۰-۲۰۰ گرم) در ۴ گروه آزمایشی ((n=۸ مورد مطالعه قرار گرفتند. دمیلیناسیون با تزریق لیزولسیتین در ناحیهCA۱ هیپوکامپ القاء شد. پیپرین از دو هفته قبل از القای دمیلیناسیون با دوز mg/kg۵ تا پایان دوره به صورت داخل صفاقی تزریق شد. اثر پیپرین بر حافظه فضایی با تست ماز آبی موریس و بر بیان ژن های iNOS, Hmox-۱, Nrf۲و MBP در بافت هیپوکامپ با تکنیک qPCR ارزیابی شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ با تست FRAP اندازه گیری شد.
یافته ها: پیش درمانی با پیپرین سبب کاهش شاخص زمان و مسافت طی شده و افزایش زمان اقامت در ربع هدف در آزمون ماز آبی شد(۰۰۰۱/۰P<). درگروه پیش درمان بیان شاخص استرس اکسیداتیو iNOS)) نسبت به گروه دمیلیناسیون کاهش یافت. بیان ژن های ,Nrf۲ Hmox-۱ وMBP درگروه پیش درمان نسبت به بیمار وکنترل، افزایش معنی داری نشان داد(۰۰۰۱/۰P<). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه پیش درمان افزایش معنی داری نسبت به گروه بیمار و کنترل داشت(۰۰۰۱/۰P<).
استنتاج: پیپرین با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی و افزایش میلین موجب بهبود اختلال حافظه فضایی ناشی از دمیلیناسیون هیپوکامپ می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حنانه روشن بخش
MSc in Physiology, Faculty of Biology, Damghan University, Damghan, Iran
محمود اله دادی سلمانی
Associate Professor, Faculty of Biology, Damghan University, Damghan, Iran
مهدی گودرزوند
Associate Professor, Department of Physiology and Pharmacology, School of Medicine, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
فرشته پورعبدالحسین
Assistant Professor, Cellular and Molecular Biology Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :