بررسی اثر آسه سولفام پتاسیم بر آنزیم های کبدی و بافت کبد موش های صحرایی نرنابالغ

سابقه و هدف: با توجه به مصرف روزافزون شیرین کننده های مصنوعی، لازم است که اثرات این افزودنی ها بر سلامت کبد مطالعه شود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۳۰ سر رت نر نابالغ به ۵ گروه ۶ تایی تقسیم شدند و غلظت های mg/kg۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و۴۰۰ آسه سولفام پتاسیم به مدت ۳۰ روز به صورت درون صفاقی به هر گروه تزریق گردید. یک و ۳۰ روز بعد از آخرین تزریق، خونگیری از چشم رت ها صورت گرفت و میزان فاکتورهای کبدی (FBS، HDL، LDL، AST،ALT ، ALP، تری گلیسیرید و کلسترول) اندازه گیری شد. تعدادی از رت ها در هر گروه تشریح و کبد آن ها جهت تهیه مقاطع بافتی خارج گردید. لام ها توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق آسه سولفام پتاسیم به مدت ۳۰ روز، در غلظت های mg/kg ۲۰۰ و ۴۰۰ باعث افزایش معنی دار گلوکز(۰۵/۰P<) و در غلظت های mg/kg۱۰۰ و ۲۰۰ و ۴۰۰ باعث کاهش معنی دار سطح LDL گردید(۰۰۱/۰P<). همچنین اختلالات بافتی نظیر تجمع خون، بی نظمی سینوزوئیدها و لیز شدن هپاتوسیت ها به صورت وابسته به دوز در کبد مشاهده گردید. ولی تغییر معنی داری در میزان سایر فاکتورها ایجاد نشد. استنتاج: به نظر می رسد حتی تزریق دوزهای بالاتر از mg/kg ۵۰ آسه سولفام پتاسیم به مدت ۳۰ روز به رت های نر نرهای نابالغ، با توجه به عدم تغییر اکثر فاکتورهای کبدی، سمیت جدی به همراه نداشته باشد و احتمالا اختلالات بافتی کبد با گذشت زمان ترمیم گردد.

کلیدواژه ها:

acesulfame k ، liver factors ، liver tissue ، artificial sweetener ، آسه سولفام پتاسیم ، فاکتورهای کبدی ، بافت کبد ، شیرین کننده مصنوعی