بررسی آنتی بادی های توکسوپلاسما در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

سابقه و هدف: بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، به عفونت های فرصت طلب مستعد هستند. هدف از این مطالعه، بررسی سطح آنتی بادی های IgM و IgG توکسوپلاسما در بیماران آرتریت روماتوئید بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه کوهورت، ۲۸۶ بیمار آرتریت روماتوئید به مدت شش ماه از نظر توکسوپلاسما مورد بررسی قرار گرفتند و سطح آنتی بادی های IgM و IgG ضدتوکسوپلاسما تعیین گردید. آزمایش های ESR، RF و Anticcp انجام و نتایج به دست آمده با نرم افزار SPSS ۱۸ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از ۲۸۶ بیمار بررسی شده، ۲۷ نفر دارای آنتی بادی های IgM و IgG ضدتوکسوپلاسما بودند. میانگین سطح آنتی بادی IgG و IgM اولیه و شش ماه پس از شروع درمان، به طور معنی دار متفاوت بودند (به ترتیب ۰۱/۰P≤ و ۰۲۲/۰P≤). استنتاج: نتایج این تحقیق حاکی از آن است که بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید، ممکن است به عفونت فرصت طلب توکسوپلاسموز مستعد باشند؛ زیرا، با توجه به نتایج آزمایشگاهی بیماران طی یک دوره شش ماهه درمان با داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی، احتمال ابتلا به بیماری توکسوپلاسموز افزایش یافته است؛ بنابراین، این بیماران باید در مراقبت قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

IgG ، IgM ، opportunistic infections ، rheumatoid arthritis ، toxoplasma ، آرتریت روماتوئید ، توکسوپلاسموز ، عفونت فرصت طلب ، IgG ، IgM