نتایج کوتاه مدت تزریق اندوسکوپیک مخلوط سوسپانسیون سلول های هسته دار خون محیطی وپلاکت ها در درمان ریفلاکس ادراری در بالغین

سابقه و هدف: ریفلاکس ادراری یکی از شایع ترین بیماری های اورولوژیک است که پزشکان با آن مواجه هستند. در سال های گذشته در صورت نیاز به اقدام مداخله ای در ریفلاکس، کاشت مجدد حالب به مثانه تنها اقدام ممکن بود. اخیرا تزریق اندوسکوپیک مواد (Bulking Agent) مختلفی به عنوان درمان مطرح شده اند. هدف از این مطالعه بررسی میزان تاثیر و عوارض احتمالی تزریق سوسپانسیون سلول های هسته دار خون محیطی و پلاکت ها در درمان ریفلاکس ادراری بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال های ۹۱تا۹۴ در بیمارستان امام رضا(ع) مشهدانجام شده است، ۱۷ بیمار بالغ به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از انجام VCUGاولیه تحت تزریق اندوسکوپیک قرار گرفتند. سپس بیماران سه ماه بعد با کنترل علائم بالینی، کشت ادرار و انجام VCUG مورد بررسی قرار گرفتند. در صورت باقی ماندن ریفلاکس تزریق مجدد سه ماه بعد برای بیماران انجام شد. یافته ها: دراین مطالعه ۱۷ بیمار شرکت داشتند که شامل ۱۳ خانم و ۴ آقا بودند. میانگین سنی بیماران ۹/۴ ± ۸/۲۲ سال بود. در بررسی کوتاه مدت (سه ماهه) بعد از تزریق، میزان پاسخ دهی ۸۹ درصد درمان ریفلاکس ادراری در بین کل واحدهای کلیوی مشاهده شد که بعد از تزریق دوم که در ۲ بیمار انجام شد، این میزان موفقیت به ۹۴ درصد افزایش یافت. هم چنین هیچ گونه عارضه ماژور اورولوژیکی نیز مشاهده نگردید. استنتاج: در این مطالعه مداخله ای نتایج کوتاه مدت حاکی از موثر بودن تزریق اندوسکوپیک مخلوط سوسپانسیون سلول های هسته دار خونی و پلاکت هادر کنترل ریفلاکس ادراری بالغین می باشد.

کلیدواژه ها:

Vesico-Ureteral Reflux ، blood platelets ، cell- and tissue-based therapy ، injections ، treatment outcome ، ریفلاکس ادراری ، پلاکت های خونی ، درمان بر پایه سلول و بافت ، تزریقات ، نتایج درمان