ارزیابی کیفی منابع آب در بالادست حوضه ی آبریز آجی چای دکتر فریبا کرمی

رودخانه­ی آجی­چای بزرگترین رود شرق دریاچه­ی ارومیه است که سرشاخه­های اصلی آن از کوه­های سبلان، سهند و رشته­کوه بزقوش سرچشمه می­گیرند. علاوه بر آبراهه­های اصلی، حوضه­ی آبریز آجی­چای دارای ذخایر غنی آب­های زیرزمینی نیز می­باشد. معمولا کیفیت آب­ها در تماس با سازندهای مارنی گچدار و نمکدار  بخش­های میانی حوضه، تغییر می­یابد و به آب­های شور و حتی خیلی شور تبدیل می­شوند. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت منابع آب بالادست حوضه­ی آبریز آجی­چای از نظر مصارف کشاورزی  می­باشد که برای این منظور از نتایج تجزیه شیمیایی نمونه آب­های سطحی و زیرزمینی،شاخص­های کیفی شامل (TH, Cl,%Na, TDS, SAR, Ec) و   دیاگرام­های کیفی (Piper,USSL) در خرداد ۱۳۸۷ استفاده شد. نقشه­ها در محیط (GIS) ترسیم شدند. نتیجه­ی این پژوهش نشان می­دهد که آب­های شیرین به مقدار کم (حدود ۲ درصد) در آبخوان­های پایکوه­های سبلان وجود دارد و بیشتر آب­های زیرزمینی منطقه از نظر کیفیت متوسط هستند. در حدود ۴۰ درصد آب­های زیرزمینی منطقه را آب­های شور و خیلی ­شور تشکیل می­دهند. آب­های سطحی هم که از ارتفاعات سبلان سرچشمه گرفته­اند و در بالادست حوضه اندازه­گیری شده­اند از نظر کیفی شیرین هستند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کیفی آب ، شاخص ها و نمودارهای کیفی ، آبخوان های سبلان و بزقوش ، حوضه ی آبریز آجی چای