سایه شجره یقطین قرآن کریم بر شاخ نبات حافظ (ره)
محل انتشار: فصلنامه ادب عربی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALIT-7-2_015
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
قرآن کریم از مهم ترین آبشخورهای زبان و اندیشه حافظ(ره) است. در حقیقت، شهد و شکر سخن حافظ، آمیخته با شجره طیبه قرآن حکیم است. مفروض است، غزل «دوش وقت سحر ...» (غزل ۱۸۳) بازتابی پنهان و هدفمند از داستان حضرت یونس (ع) در قرآن کریم است. واژگانی از قبیل غم، نجات، ظلمت، قدر، صبر، نبات، و... در کنار معانی عرفانیی همچون آینه وصف جمال، بیخود از شعشعه پرتو ذات، نجات از بند غم ایام و... بیانگر این است که حافظ در سرایش این غزل، از داستان حضرت یونس(ع)، الگو گرفته است؛ ارجاع این غزل به آیات کریمه، خواننده را در فهم صحیح غزل، یاری میکند. این مقاله به روشتحلیلی توصیفی، به این نتیجه دست یافت که میان غزل ۱۸۳ و داستان قرآنی یونس(ع)، ارتباطی آگاهانه و پنهان وجود دارد و ابیات غزل، مستقل از هم نیست؛ بلکه انداموار، داستان و موضوع مشخصی را با زبان غزل به تصویر کشیده است.
نویسندگان
علی نظری
دانشیار دانشگاه لرستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :