شیوع بیماری انتروبیوزیس در مهد کودک های استان مازندران

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 40

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-21-1_026

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: اننروبیوس ورمیکولاریس (اکسیور) از شایع ترین عفونت انگلی کرمی روده ای در کودکان می باشد این مطالعه با هدف بررسی شیوع عفونت انتروبیوزیس در کودکان مهدکودک های شهرهای بابل و ساری در سال ۱۳۹۰ انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی نمونه گیری روش چسب اسکاچ و ۸۰۰ کودک با محدوده سنی یک تا شش سال، از ۱۸ مهدکودک شهر بابل و ساری در سال ۱۳۹۰ انجام شد. سپس نمونه های تهیه شده با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده های حاصل، در پرسشنامه ثبت و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از ۸۰۰ کودک مهدکودک های بابل و ساری، ۳۸۷ (۳/۴۸ درصد) مذکر و ۴۱۳ نفر (۶/۵۱ درصد) مونث بودند میزان آلودگی به انگل در افراد مورد بررسی ۵۹ نفر۳/۷ درصد مشاهده شد. از این تعداد، ۳۳ نفر (۱/۴ درصد) پسر و ۲۶ نفر (۲/۳ درصد) دختر بودند آلوده بیش ترین میزان آلودگی در کودکان با محدوده سنی زیر ۳ سال گزارش شد. میزان آلودگی در میان کودکانی که والدین آن ها تحصیلات دانشگاهی داشتند بیش تر از سایر گروه ها ( ۳/۵۴ درصد) مشاهده شد (۰۵/۰ < P). استنتاج: با توجه به اهمیت پزشکی و بهداشتی به خصوص در کودکان مهدکودک ها، ارتقاء سطح بهداشتی می تواند در کاهش عفونت و عوارض انگلی موثر باشد. بنابراین انجام آزمایش انگل شناسی دوره ای و توجه به بهداشت فردی و عمومی در این مراکز ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Prevalence ، Enterobius ، Oxyuris ، Sari and Babol cities ، kindergartens ، شیوع انتروبیوزیس ، اکسیور ، مهدکودک ها ، شهرهای بابل و ساری