بررسی نتیجه کلینیکی بلند مدت آنژیوپلاستی با استنت فلزی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر در بیمارستان فاطمه زهرا (س) ساری از سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۸۵

سابقه و هدف: مطالعات زیادی در جهت بررسی پی آمدهای بالینی استنت های فلزی (Stents) انجام گرفته است که نشان دهنده بهبود نتایج بالینی و آنژیوگرافیک (Angiographic) بیماران بوده است. هدف از اجرای این طرح، بررسی نتایج بالینی بلند مدت بیماران درمان شده با استنت فلزی در بیمارستان فاطمه الزهرا (س) می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه افراد مبتلا به بیماری های عروق کرونر درمان شده با استنت فلزی بدون پوشش (BMS) Bare Metal Stent از نیمه دوم سال ۱۳۸۳ تا نیمه اول ۱۳۸۵ مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به طور متوسط ۲۴±۶.۴ ماه مورد پی گیری قرار گرفتند. عوارض ماژور بالینی (MACE) مورد بررسی شامل مرگ، انفارکتوس میوکارد (MI) و ترمیم مجدد عروق کرونر (Angioplasty) و عمل جراحی پیوند عروق کرونر (CABG) بود. در صورت بروز هر یک از این عوارض، مطالعه پایان می یافت.یافته ها: از ۱۵۴ بیمار، ۱۲۸ بیمار مورد پی گیری قرار گرفته و از ۱۲۸ بیمار، ۱۲۶ بیمار مورد ترمیم موفق عروق کرونر قرار گرفتند، در این ۱۲۶ بیمار در پایان مدت پی گیری ۱۳ مورد (۱۰.۳ درصد) عارضه ماژور، شامل ۴ مورد (۳.۲ درصد) انفارکتوس قلبی، ۳ مورد (۲.۴ درصد) عمل جراحی پیوند عروق کرونر (CABG)،۴ مورد (۳.۲ درصد) ترمیم مجدد عروق کرونر و ۲ مورد مرگ (۱.۶ درصد)، رخ داد.استنتاج: نتایج به دست آمده نشان دهنده درصد کمتر عوارض ماژور بالینی و پیش آگهی درصد استنت های فلزی تسل جدید نسبت به استنت های فلزی نسل اول می باشد.

کلیدواژه ها:

Bare metal stent ، Angioplasty ، Coronary artery disease (CAD) ، استنت فلزی ، انژیوپلاستی ، عوارض ماژور بالینی ، بیماری های عروق کرونر ، پیگیری بالینی