بررسی میزان حذف کادمیوم از آب به وسیله توده باکتریایی در فیلتر سیلیسی بیولوژیکی

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-13-40_003

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: بررسی ها نشان می دهد که آب های سطحی با زیرزمینی در بعضی از مناطق اطراف منابع آلاینده در مقادیر بیش تر از حد مجاز شرب، به کادمیوم آلوده می باشند. در مورد جذب بیولوژیکی کادمیوم در غلظت های زیاد (موجود در فاضلاب های صنعتی) با استفاده از توده باکتریایی، گزارش های متعددی وجود دارد. اما درباره حذف غلظت های کم کادمیوم (موجود در منابع آب آلوده شده) به روش مذکور، تحقیقات اندکی صورت گرفته است، هدف از این تحقیق، تعیین خطوط منحنی (ایزترم های) جذب کادمیوم (در محدوده غلظت های ۰،۲ تا ۵ میلیگرم بر لیتر) به وسیله توده باکتریایی، تعیین اثراتPH و غلظت توده روی خطوط منحنی و همچنین تعیین میزان کارایی ستون حاوی بستر سیلیس دارای توده چسبیده، در حذف کادمیوم از آب بوده است.مواد و روش ها: خطوط منحنی جذب کادمیوم به وسیله توده باکتریایی در PH های مختلف مطابق روشALTM تعیین شد.اثر غلظت توده بر میزان جذب کادمیوم روی واحد وزن توده (q)، میزان جذب کادمیوم به وسیله توده تازه و غیرتازه و همچنین میزان جذب کادمیوم از توده تماس با آب مقطر تعیین گردید. منحنی های نقطه شکست مربوط به عبور آب حاوی کادمیوم برای غلظت ۰،۵ میلی گرم بر لیتر در زمان تماس های بستر خالی (EBCT) برابر ۱۵ و ۳۰ دقیقه رسم گردید.یافته ها: با افزایش غلظت اولیه کادمیوم، میزان جذب آن روی واحد وزن توده (q) زیاد، اما بازده حذف، کاهش یافت. جذب کادمیوم روی توده باکتریایی از معادله سینتیک درجه اول تبعیت کرد با افزایش غلظت توده از میزان جذب کادمیوم روی واحد وزن توده (q)، کاسته شد افزایش PH موجب افزایش جذب کادمیوم شد. میزان جذب کادمیوم به وسیله توده تازه و غیرتازه تقریبا با هم برابر بود. میزان جذب کادمیوم از توده بر اثر تماس با آب مقطر، ۱۶ درصد به دست آمد. برای غلظت ۰،۵ میلیگرم بر لیتر کادمیوم، در زمان ماندهای ۱۵ و ۳۰دقیقه، نقاط شکست به ترتیب پس از عبور آب به میزان ۴۰ و ۸۵ برابر حجم بستر خالی اتفاق افتاد.استناج: جذب کادمیوم به وسیله توده باکتریایی غالبا به صورت فیزیکی است و از سینتیک درجه اول تبعیت می کند.