توانمندسازی مهارت محور کارگران خدماتی زن (مطالعه ای کیفی در مراکز اقامتی شهر مشهد)

کارگران خدماتی غیرماهر، از جمله مستخدمان زن در هتلها و مراکز اقامتی، به رغم سهم عمدهای که در کیفیت خدمات این مراکز دارند، معمولا موقعیت شغلی نازل و کمتر شناخته شدهای دارند؛ در حالی که شناخت کافی از وضعیت ایشان و عوامل اثرگذار بر عملکرد شغلی آنها میتواند، با کمترین هزینهها، دستاوردهای درخور توجه در راستای بهبود وضعیت رفاهی ایشان و نیز ارتقای کیفیت خدمات وابسته به منابع انسانی در صنعت گردشگری از خود بر جای گذارد. تحقیق حاضر پیرامون چنین مسئلهای و با روش کیفی مبتنی بر رویکرد نظریه زمینهای به مطالعه وضعیت شغلی خانهداران زن ده مرکز اقامتی در شهر مشهد پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان دهنده ضعف عملکرد شغلی و پایین بودن کیفیت زندگی جامعه مطالعه شده و درگیری ایشان با مجموعهای از مسائل فرساینده و آسیب رسان به سلامت جسمی و روانی در محیط شغلی و زندگی فردی آنهاست. همچنین، بخشی دیگر از نتایج موید لزوم هم زمانی آموزش مهارت شغلی و آشنایی با مهارتهای عمومی زندگی بوده است که اتخاذ راهبردهای کم هزینه از سوی افراد در زمینه انجام دادن فعالیتهای یدی در محیط کار و در نتیجه حفظ سلامتی جسمانی و حصول رفاه مادی بیشتر در درازمدت را به دنبال داشته است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، رفاه ، کار خانه داری ، کیفیت زندگی ، مراکز اقامتی