بررسی تاثیر تعادل زندگی کاری بر حفظ کارکنان حرفه ای با نقش میانجی توانمندسازی روانی (مورد مطالعه : کارکنان جهاد دانشگاهی شهر مشهد)

کارکنان یکی از منابع اصلی هر سازمانی هستند و ترک سازمان توسط آنها می تواند تبعات زیادی به همراه داشته باشد. از جمله عوامل موثر بر حفظ کارکنان، تعادل زندگی کاری و توانمدسازی روانی کارکنان است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تعادل زندگی کاری بر حفظ کارکنان حرفه ای با نقش میانجی توانمندسازی روانی است که برای این امر کارکنان جهاد دانشگاهی شهر مشهد به عنوان مورد مطالعه انتخاب شده اند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی است. در این تحقیق ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که پس از ترجمه و بومی سازی شدن، روایی و پایایی آن بررسی شده است. برای پایایی از آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شده و روایی محتوایی آن توسط اساتید و روایی سازه با روش تحلیل بارهای عاملی تاییدی، تایید شده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان جهادانشگاهی در شهر مشهد به تعداد ۱۳۰ نفر تشکیل می دهند. حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران ۹۷ نفر تعیین شده است. محقق با روش نمونه گیری تصادفی موفق به جمع آوری ۹۹ نمونه آماری گردید. برای بررسی فرضیه ها از مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شده است. براساس یافته های تحقیق، تاثیر مثبت و معنادار تعادل زندگی کاری بر حفظ کارکنان حرفه ای و توانمندسازی روانی تایید شد. همچنین توانمندسازی روانی بر حفظ کارکنان حرفه ای تاثیر مثبت و معناداری دارد. در این تحقیق نقش میانجی توانمندسازی روانی تایید گردید.

کلیدواژه ها:

تعادل زندگی کاری ، حفظ کارکنان حرفه ای ، توانمندسازی روانی.