همکاری علمی بین المللی در میان اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در فاصله سالهای ۲۰۰۵-۲۰۱۱ در پایگاه Web of Science

مقدمه: همکاری علمی بین المللی یکی از زاویه های مهم همکاری علمی است که بررسی خصوصیات آن در میان محققان می تواند جنبه های تازهای از رفتارهای ارتباط علمی آن ها را روشن نموده و در تدوین سیاست گذاریها، مدیریت استراتژیک پژوهش و تسهیل همکاری به کار گرفته شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تعیین همکاری علمی بین المللی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده است. روش بررسی: روش پژوهش حاضر تحلیل استنادی و نوع مطالعه کاربردی بوده است. این مطالعه بر روی مقالات جستجو شده در پایگاه استنادی Web of Science  در بازه زمانی سالهای ۲۰۱۱- ۲۰۰۵ میلادی انجام گرفته است. پس از بررسی و پالایش در برنامه Excel در نهایت تعداد ۳۳۸ مقاله به دست آمد. یافتهها با استفاده از آمار توصیفی ( نمودارهای فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن) در نرم افزار  Excel  تحلیل شد. یافته ها: تعداد کل مقالات تالیف مشترک همکاری بین المللی در طول دوره مورد بررسی ۳۳۸ عدد بوده است که برابر با ۶/۱۱ درصد کل مقالات نمایه شده در Web of Science (۲۸۹۳ عدد) بوده است. ضریب همبستگی اسپیرمن نشان دهنده رابطه ای مثبت میان نرخ رشد کل مقالات با مقالات تالیف مشترک بین المللی است (۳۴۴/۰rs= )۰ بیشترین همکاری به ترتیب با ایالات متحده آمریکا، استرالیا و انگلستان بوده است. در مجموع ۳۱۳ عضو هیات علمی دانشگاه شیراز در چرخه تالیف مشترک بین المللی فعالیت داشتهاند. نتیجه گیری:به طورکلی می توان گفت روند تالیفات مشترک بین المللی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در دوره مورد بررسی رو به افزایش بوده است. در عین حال، نسبت مقالات تالیف مشترک بین المللی در مقایسه با کل مقالات پایین است. از طرف دیگر، معنی دار نبودن رابطه میان افزایش تولیدات علمی و افزایش همکاری ها می تواند حاکی از آن باشد که رشد کل مقالات الزاما معلول رشد مقالات تالیف مشترک بین المللی نیست. عکس این رابطه نیز می تواند صحیح باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگی ، تولید علم ، اعضای هیات علمی ، پایگاه های اطلاعاتی ، استناد