تابعیت روند رشد ارقام عدس (Lens culinaris Med.) از تاریخ کاشت و تداخل علف های هرز در استان لرستان

چکیده پاسخ روند رشد ارقام عدس به تاریخ کاشت و تداخل علف های هرز در شرایط دیم شهرستان خرم آباد طی سال زراعی ۸۵-۱۳۸۴ مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت در سه سطح پاییزه، زمستانه و بهاره؛ ارقام عدس شامل رقم گچساران، ژنوتیپ پیشرفته فیلیپ L۱۲-۹۲ و توده محلی لرستان و وضعیت تداخل علف های هرز در دو سطح کنترل و تداخل علف های هرز بود. وجین علفهایهرز سبب افزایش ۷/۴۶ درصد عملکرد عدس شد. بر اساس معادلات سیگمویید برازش داده شده حداکثر ماده خشک تولیدی عدس در کشت پاییزه به ترتیب ۲۵ و ۳۰۰ درصد بیشتر از آن در کشت های زمستانه و بهاره بود. حداکثر وزن خشک تک بوته برای کشت پاییزه حدود ۴ برابر کشت بهاره بود. کشت های پاییزه و زمستانه به ترتیب با میانگین عملکرد ۱۴۸۶ و ۱۱۶۱ کیلوگرم در هکتار دارای عملکردی حدود چهار و سه برابر کشت بهاره بودند. طول دوره زایشی برای کشت پاییزه بیش از سه برابر طول دوره زایشی در کشت بهاره بود. بر این اساس، دوره رشد کوتاه تر منجر به تجمع ماده خشک کمتر و به تبع آن نقصان عملکرد شد. واژه های کلیدی: عدس، تاریخ کاشت، رقم زراعی، رقابت علف هرز